psaxnw gia lyrics tou paulou paulidi parakalwww....

hi there!psaxnw gia metafrasmena logia apo to album :afou ksexasthka ,toy paulou paulidi.Sugkekrimena ta tragoudia :ta peristeria,moxa,o khpouros,h spasmenh poluthrona,den yparxeis.

Δεν υπάρχεις / You don’t exist

Μα πώς γίνεται αυτό, το μικρό πετραδάκι / but how can this happen, the little stone
να βαραίνει σαν βράχος την ανόητη καρδιά μου; / to weigh on my fool hear like rock?
Να με κάνει να χάνω την πιο όμορφη νύχτα / to make me loose the most beautiful night
τ' αστέρια να πέφτουν νεκρά εδώ μπροστά μου... / the stars to fall dead here in front of me…

Ενώ μπορώ ν' ανοίξω την πόρτα, / while I can open the door,
να τρέξω στους δρόμους που οδηγούνε σε σένα / to run in the streets which lead to you
Εγώ στέκομαι εδώ, κοιτάω στο κενό και / I stand here, I look at the emptiness and
καπνίζω λουλούδια από καιρό πεθαμένα... / I smoke flowers dead for much time…

Πώς μπορεί αυτό το ψέμα που ζω κάθε βράδι / how can this lie which I live every night
να με σέρνει τη νύχτα να πίνω σκοτάδι; / to drag me at night to drink darkness?
Μ' αυτούς που χρόνια μπροστά στον καθρέφτη / with them that many years in front of the mirror
περιμένουν -μα όχι- ούτε απόψε δε θα 'ρθει... / wait –but no- he won’t come tonight either…

Η πόρτα κλείνει, η γιορτή τελειώνει / the doors closes, the feast ends
έξω στο δρόμο το φως με τυφλώνει και / outside in the street the light blinds me and
βγαίνω στο δρόμο που βγάζει απ' την πόλη / I go out in the street which leads out of the city
λίγο προτού να ξυπνήσουνε όλοι... / little bit before everybody wakes up…

Πώς μπορεί αυτό το ψέμα που καίει την καρδιά μου / how can this lie which burns my heart
να σε φέρνει κοντά στα όνειρά μου; / to bring you close to my dreams?
Απλώνω το χέρι, μα πώς να σε φτάσω; / I spread the hand, but how can I reach you?
Αφού δεν υπάρχεις, δε θα σε χάσω ποτέ... / since you don’t exist, I’ll never loose you…

Αφού δεν υπάρχεις, δε θα σε χάσω ποτέ... / since you don’t exist, I’ll never loose you…

Δεν υπάρχεις... / you don’t exist…

Τα περιστέρια / The pigeons

Άφηνε όλα αυτά τα χρόνια το κορμί της / she was leaving all these years her body
απλώς να βρίσκεται εκεί και να υπάρχει / simply to be there and to exist
Kαι 'κείνο τόσα χρόνια είχε μάθει να ζεί, / and that so many years had learned to live,
μαζί της... / with her…

Τα περιστέρια περιμέναν στην πλατεία / the pigeons were waiting at the square
κάθε απόγευμα να τα ταΐσει / for her every afternoon to feed them
Όμως απόψε η παράξενη κυρία / but tonight the strange lady
είχε αργήσει... / had been late…

Μπήκε στο σπίτι της απότομα ο αέρας / the air entered suddenly in her house
και όπως τίναζε από πάνω του τ' αστέρια / and as he was shaking from himself the stars
την τρόμαξε και κάτι κρύα χέρια / he scared her and some cold hands
της δείχνανε το τέλος της ημέρας... / were showing to her the end of the day…

Από τότε όλα αυτά τα καλοκαίρια / since then all these summers
μπαίνουν στο σπίτι με μηνύματα στο ράμφος / they enter in the house with messages to their bill
από τον άλλο κόσμο πέρα από το βάθος / from the other world beyond depth
κάτι παράξενα πουλιά / some strange birds
τα περιστέρια... / the pigeons…

Αν σηκωθεί μέσα στον ύπνο σου ο αέρας / if the air rises up in your sleep
και 'ρθεί στο τζάμι σου μπροστά και μουρμουρίζει / and he comes in front of your window and whispers
πες του να πει μια ιστορία, τη γνωρίζει, / tell him to narrate a story, he knows her,
την ιστορία με την ωραία και το τέρας... / the story with the beauty and the beast…

Και 'γώ που χρόνια τώρα ζαλισμένος / and me that I’m dizzy so many years now
γυρνώντας σπίτι μου περνάω απ' την πλατεία / as I return to my house I pass from the square
αναρωτιόμουν λίγο πριν αφηρημένος / I was wondering absent-minded before
τι ν' απέγινε εκείνη η κυρία... / what that lady became of…

Η σπασμένη πολυθρόνα / The broken armchair

Το ωραιότερο ταξίδι που 'χω κάνει / The most beautiful trip I have done
ήταν επάνω στη σπασμένη πολυθρόνα / it was on the broken armchair
που άφησαν πίσω όταν φύγαν οι τσιγγάνοι / that the gypsies left behind when they went away
σε μια αλάνα μέσ' στη μέση του χειμώνα / in a field in the middle of winter

Έβλεπα έτσι από μπροστά μου να περνάνε / thus I was seeing to pass in front of me
κάτι σπασμένοι ουρανοί με χελιδόνια / some broken skies with swallows
Κάτι κλαδιά να εξαπλώνονται σαν χρόνια / some branches to spread like years
μέσ' στην ομίχλη, το καραβάνι / in the fog, the caravan

Το ωραιότερο τραγούδι που 'χω ακούσει / the most beautiful song that I have heard
το είπε ένας καπετάνιος πριν πεθάνει: / a captain said before he died:
"το πιο ωραίο / “the most beautiful
το πιο ωραίο / the most beautiful
το πιο ωραίο είναι το επόμενο λιμάνι" / the most beautiful is the next port”

Έτσι ταξίδεψα μακριά στην Ισπανία / thus I travelled away in Spain
ένα απόγευμα, που είχε λιακάδα / an afternoon that it had sunshine
Όλη η Μεσόγειος μια παραλία / the entire Mediterranean was a beach
μία κυρία περπατάει στη Γρανάδα / a lady walks in Granada

Τα μαλλιά της είναι άσπρα, το μαντήλι / her hair are white, the headscarf
είναι λευκό, μα η ματιά της είναι μαύρη / is white, but her glance is black
Από μικρό παιδί το γιο της είχε στείλει / from a little child she had sent her son
στο μέρος που μουγκρίζουνε οι ταύροι / in the place that the bulls groan

Παραπατάει ο ταυρομάχος στην αρένα / the bullfighter is walking in the arena
αλλά και ο ταύρος τώρα πια παραπατάει / but the bull is walking too
Μπρος στα ρουθούνια του λιβάδια ανθισμένα / in front of his nostrils bloomed meadows
το πλήθος όρθιο, χειροκροτάει / the crowd standing, is clapping

Μέσ' στην αρένα που μαζεύτηκαν τα πλήθη / in the arena that the crowd have gathered
να ξαναδούν απ' την αρχή το ίδιο τέλος / to see from the beginning the same end
ένα κορίτσι ακονίζει με το νύχι / a girl is grinding with the nail
πίσω απ' την πλάτη μας του έρωτα το βέλος / behind of our back the arrow of love

Ο ταυρομάχος παίρνει φόρα και χτυπάει / the bullfighter hits with speed
όλοι νομίζουν ότι ζουν σε παραμύθι / everybody thinks that they live in a fairytale
Αυτή ακίνητη στα μάτια τον κοιτάει / she is looking at him in the eyes motionless
τη χαιρετάει, θα τον πετύχει / he greet her, she’ll hit him

Το ομορφότερο κορίτσι της Γρανάδας / the most beautiful girl of Granada
θα εξημερώσει αυτή τη νύχτα άλλο ένα κτήνος / she’ll tame this night another beast
Ποιάς Ισπανίας ουρανός και ποιάς Ελλάδας; / what sky of Spain and what of Greece?
Σε πολυθρόνα σαν κι αυτή τώρα ίσως κάθεται και 'κείνος / in an armchair like this one maybe he is sitting now too

Και βλέπει από μπροστά του να περνάει / and he sees to pass in front of him
το καραβάνι που ξεκίνησε και πάλι / the caravan which started again
Αυτό το βέλος απ' την καρδιά του / this arrow from his heart
ποτέ κανείς δε θα μπορέσει να το βγάλει / none will manage to take it off

Το ωραιότερο ταξίδι που 'χω κάνει / The most beautiful trip I have done
ήταν επάνω στη σπασμένη πολυθρόνα / it was on the broken armchair
που άφησαν πίσω όταν φύγαν οι τσιγγάνοι / that the gypsies left behind when they went away
σε μια αλάνα μέσ' στη μέση... / in a field in the middle…

...μέσ' στη μέση του χειμώνα / …in the middle of winter

Ο κηπουρός / The gardener

Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς / in the garden of my loneliness
κάτι πουλιά πετούν πάνω απ' τη στάχτη / some birds fly over the ash
που άφησε πίσω του όταν έφυγε ο νοτιάς και / that it left behind when the south wind went away and
μου τραγουδάνε "η αγάπη θα 'ρθει, θα' ρθει" / they sing to me “love will come, will come”

Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής / within the walls of my small prison
κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη / someone read the map of my hand
βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και / he sees the roads of my lost life and
μου τραγουδάει "η αγάπη θα 'ρθει, θα' ρθει" / he sings to me “love will come, will come”

Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό / it will come, on a warm afternoon
θα μπεί στον κήπο αυτό / it will enter in this garden
όλο το φως που υπάρχει... / all the light which exists…

θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό / it will come with a white bicycle
θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό / it will look itself on the water
και θα ρωτάει να μάθει... / and it will ask in order to learn…

πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά / when the garden was filled with birds
πόσο είχε λείψει εκεί μακριά / how long it has been away
ποιός θα φροντίζει τ' άνθη... / who will take care of the flowers

Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς / in the garden of my loneliness
κάτι παιδιά που γκρέμισαν το φράχτη / some kids pulled down the fence
μου 'παν σε είδαν πάλι απ' έξω να περνάς και / they told me that they have seen you to pass again outside
έπειτα είπαν "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει" / then they said “love will come, will come”

Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό / it will come, on a warm afternoon
θα μπεί στον κήπο αυτό / it will enter in this garden
όλο το φως που υπάρχει... / all the light which exists…

θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό / it will come with a white bicycle
θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό / it will look itself on the water
και θα ρωτάει να μάθει... / and it will ask in order to learn…

πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά / when the garden was filled with birds
πόσο είχε λείψει εκεί μακριά / how long it has been away
ποιός θα φροντίζει τ' άνθη... / who will take care of the flowers

Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής / within the walls of my small prison
κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη / someone read the map of my hand
βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και / he sees the roads of my lost life and
μου τραγουδάει "η αγάπη θα 'ρθει, θα' ρθει" / he sings to me “love will come, will come”

Μόχα / Moha

Κατηφορίζαμε τις θάλασσες παρέα / we were slopping down the seas together
και τα νησιά μας χαιρετούσαν μεθυσμένα / and the islands were greeting us drunk
Μας τραγουδούσανε πουλιά παραδεισένια / they were singing for us birds of paradise
ήταν ωραία η ζωή, ήταν ωραία... / life was wonderful, was wonderful…

Μα ξεχαστήκαμε και βγήκαμε απ' το χάρτη / but we forgot and we got out of the map
και άρχισε η νύχτα πάλι νύχτα να ζητάει / and the night started to ask for night again
Κάποιον να πάρει αγκαλιά, να του μιλάει / someone to take in its hug, to talk to him
τον πιο μικρό, τον πιο αθώο ναύτη... / the smallest, the most innocent sailor…

Μόχα ο τρελός, Μόχα ο σοφός, Μόχα ο πνιγμένος / Moha the mad, Moha the wise, Moha the drowned
Μόχα, αυτός που όσο και αν πιεί πια δε μεθάει / Moha, this one who as much as he drinks he don’t get drunk anymore
Μες το λιμάνι τριγυρνάει μαγεμένος / he is wandering bewitched in the port
Μόχα, αυτός που όλο τα κύματα κοιτάει... / Moha, this one who is watching all the time the waves…

Μόχα ο τρελός, ο σοφός, ο τελειωμένος / Moha the mad, the wise, the finished
Μόχα, αυτός που τον ξεχώρισε η Μοίρα / Moha, this one who the Destiny distinguished him
Τρέχει απ' τα μάτια του η σκουριά και η αλμύρα / the rust and the saltiness run from his eyes
Μόχα, αυτός που τραγουδάει ευτυχισμένος... / Moha, this one who is singing happy…

Ξέρω τα κύματα μια μέρα αυτά τα βράχια / I know the waves one day these rocks
θα τα διαλύσουν, θα τα κάνουν όλα σκόνη / they will smash them, they will make them all dust
Θα 'ρχεται 'κείνο το κορίτσι να ξαπλώνει / this girl will come and she’ll lie down
πάνω στην άμμο και θα τραγουδάει τάχα... / on the sand and she’ll sing…

Ότι θα έρθω από μακριά και 'γώ σε λίγο, / that I’ll come from far away in a while,
ότι θα μείνουμε εκεί μαζί για πάντα / that we’ll stay there together forever
Αντίο θάλασσες και κύματα σαράντα, / goodbye seas and forty waves,
θα λέω ψέματα πως δε θα ξαναφύγω... / I’ll say lies that I won’t leave again…

Έρχεται ο Μόχα ο τρελός πάλι χαμένος, / Moha the mad is coming again lost,
κοιτάει τις άγκυρες και όλο φωνάζει "βίρα!" / he is watching the anchors and he is shouting “heave up!”
Μες το λιμάνι τριγυρνάει μαγεμένος / he is wandering bewitched in the port
Μόχα, η σκουριά η σκουριά και η αλμύρα... / Moha the rust, the rust and the saltiness…