Δημόσιες σχέσεις
Στον καθρέφτη κοιτάς δε σε αναγνωρίζεις
τίποτα από παλιά τώρα πια δε θυμίζεις
Έχεις τόσα κενά κι όλο μέσα τους πέφτεις
κι έχεις γύρω σου αυτούς μόνο αυτούς που αντέχεις
Τη ψυχή σου πουλάς αλλά ποιος αγοράζει
μες το ψέμα σου ζεις μα η αλήθεια φωνάζει
κι αν σε τρομάζει κανέναν δε νοιάζει
πάλι χώρια κι εμείς
πάλι χώρια βραδιάζει
Και εμένα πουλάς δε γλυτώνω το ξέρω
να σ΄αγγίξω όμως πώς και να σε συνεφέρω
Στα ασήμαντα πας σημασία να έχεις
επιφάνεια πια και δημόσιες σχέσεις
Μες το χαμό τι ήμουν κι εγώ
όνειρο που πάει και χάνεται
μες τη ζωή την τόση σιωπή
που πάει η αγάπη και χάνεται
Κοίτα με
Κοίτα με, κοίταξε με στο φως
δες πως λάμπει στ' ανοιχτά η χαρά μου
Κράτα με, νιώθω απόψε θεός
ταξιδεύω ξανά στα παλιά όνειρα μου.
Μίλα μου, για τις λέξεις που ξέχασα
που κρατούσαν ανοιχτά τα φτερά μου
πες τες μου, θύμισε μου ό,τι έχασα
ανασαίνεις πνοή με φιλιά στα πανιά μου.
Κι ύστερα φύγε στα ταξίδια σου πέταξε
έχω μάθει να λείπεις να χορεύω χωρίς τη σκιά μου
κι ύστερα φύγε τα τραγούδια μου ξέχασε
θα με βρεις πάλι εδώ, να σε βλέπω με μάτια κλειστά
έχω μάθει καλά να κρατώ ζωντανή την καρδιά μου.
Κράτα με, σήκωσε με ψηλά
ειν' ο κόσμος απόψε μια σταλιά στα νερά μου
κοίτα με, ειν'η νύχτα αγκαλιά
περπατάω ξανά στα παλιά βήματα μου
Μια στιγμή
Αν έρχεσαι ή φεύγεις
ποιος το ξέρει τώρα
σε δείχνει ο καθρέφτης
πάλι μια σταλιά
δεν ξέρω αν θες
για πάντα ή για λίγη ώρα
μα ξέρω πως θα΄ρχόμουνα ξανά
Το σώμα μου στο σώμα σου αγκαλιά
σαν πρώτη η τελευταία μας φορά
Μια στιγμή στα χέρια να σε κλείνω
εσύ που πάντα φεύγεις
κι εγώ που δε σ΄αφήνω
Μια στιγμή στα δευτερόλεπτα του κόσμου
μια στιγμή εσύ να γίνεσαι δικός μου
Δεν έχω άλλο χάδι
να σε κυνηγήσω
κι ας παίζουμε ζευγάρι
χάνω μόνο εγώ
Κι όμως παρά την ήττα
που με σπρώχνει πίσω
φοβάμαι πως θα΄ρχόμουν πάλι εδώ
Παρ'το αλλιώς
Μια μ' αγαπάς, μια είναι όλα μέλι-γάλα και καλά
ένας καυγάς και είναι όλα σχετικά..
Πάω όπου πας, μου αρέσουν τα ταξίδια τελικά..
Μια με κρατάς, μια με διώχνεις μακριά..
Πώς να στο πω αλλιώς,
είσαι η αγάπη μου η μόνη,
μα πάμε πίσω-μπρός,
πουθενά δε βλέπω φως.
Πώς να στο πω αλλιώς,
κάθε λάθος σου σκοτώνει,
μα όπου με πας γκρεμός,
γι' αυτό στάσου και πάρ' το αλλιώς..
Φύγε μου λες,είναι αργά για μας τους δυο τώρα πια,
πες ό,τι θες, είναι όλα σχετικά..
Όψεις πολλές έχουν όλα της ζωής μας τα στραβά
πάρ' τα όπως θες, να κερδίζεις και απ' αυτά
Σταγόνα-Σταγόνα
Δυο ποτήρια στο τραπέζι, έξω βρέχει
τι πικρή που 'ναι η στερνή μας η βραδιά.
Στη βροχή δεν μπορεί, δεν αντέχει
και θα σπάσει όπου να 'ναι η καρδιά.
Σταγόνα-σταγόνα το δάκρυ σου πίνω
το δάκρυ μου πίνεις και σβήνεις και σβήνω.
Σταγόνα-σταγόνα το αίμα μου στάζει νωπό
τι να πεις τώρα πια, τι να πω.
Παραθύρι μες στη νύχτα πώς ν' ανοίξω
δεν υπάρχει πια για μένα ουρανός.
Μη μ' αγγίζεις γιατί αν τυχόν σ' αγγίξω
θα χτυπήσει την καρδιά μου κεραυνός
Hope sb pays attention,thanks in advance...