FFC - Kapoiou Oktovri Tin Aygi translate pls!

Thread: FFC - Kapoiou Oktovri Tin Aygi translate pls!

Tags: None
  1. vampire555's Avatar

    vampire555 said:

    Default FFC - Kapoiou Oktovri Tin Aygi translate pls!

     
  2. Narkissos's Avatar

    Narkissos said:

    Default

    Βράδια περάσαν σιωπηλά
    μιλώντας μόνο με μια ματιά
    κρατώντας με τόσο σφιχτά
    σα να ήταν η τελευταία μας φορά
    πόσο σ' αγάπησα εκεί
    κάποιου Οκτώβρη το πρωί
    σ' ένα παγκάκι παγωμένο
    ενώ γύρω έπεφτε βροχή
    ρίγος στο πρώτο σου φιλί
    σα να ήμουνα μικρό παιδί
    έμαθα να ξαναγεννιέμαι
    από τη δικιά σου την πνοή
    σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
    κάποτε κάναμε όνειρα μαζί
    κάτω από του φεγγαριού το φως
    και των κυμάτων τη μουσική
    θυμάμαι τότε μου είχες πει
    ας μην τέλειωνε αυτή η στιγμή
    και άφησα το μυαλό μου να χαθεί
    άφοβα να περιπλανηθεί
    μα είσαι σαν το κακό κρασί
    που φέρνει ζαλάδα το πρωί
    υπάρχουν φορές που νοιώθω λύπη
    κι άλλες που νιώθω οργή

    Στο παρελθόν
    κοιτάζω να με βρω
    δεν είμ' εκεί
    θα 'μαι απών
    ώσπου να κλείσει η πληγή
    και στο παρόν
    μου μοιάζεις τόσο μακρινή
    και απορώ
    αν είχαμε ποτέ συναντηθεί

    Ο χρόνος λένε κλείνει την πληγή
    είτε μεγάλη, είτε μικρή
    κι ώσπου το φως ξαναφανεί
    θα διώξει όσα ζήσαμε μαζί
    πόσα πρέπει να θυμάμαι
    πόσα πρέπει να ξεχάσεις
    εσύ να περνάς συνέχεια φάσεις
    ν' αλλάζεις συνήθειες και πράξεις
    να περιμένω να το ξεπεράσεις
    μέσα απ’ αρρωστημένες καταστάσεις
    ίσως έπρεπε ν' αλλάξω
    ίσως ήταν γραφτό ν' αλλάξεις
    μ' αυτή που είχαν φανταστεί
    χάθηκε όπως εκείνη η βροχή
    ζεί σε μια άλλη εποχή
    σε κάποιου Οκτώβρη την Αυγή
    θα τη φυλάω πάντα εκεί
    σαν την πιο πολύτιμη στιγμή
    και θα τη φέρνω στη ζωή
    όποτε έχει κάτι να μου πει
    για να μη νιώθω μοναχός
    κι όσο περνάει ο καιρός
    θα τη φροντίζω διαρκώς
    από κείνου του φεγγαριού το φως

    Τώρα ξέρω πως η αγάπη διαρκεί
    όσο κάνει η λάμψη να χαθεί
    από το βλέμμα και στο τέρμα
    δεν είμαστε πια εγώ κι εσύ
    και πόσο αξίζουν τελικά
    η αρχή η σπίθα η φωτιά
    η γιορτή πληγή και η χαρά
    τα σ' αγαπώ στα σκοτεινά
    σαν τα όνειρα τα εφηβικά
    οι σκέψεις γυρίζουνε ξανά
    τα βράδια είναι παγερά
    συνήθισα όμως να ζω με αυτά
    οι αναμνήσεις μπαίνουν σε τροχιά
    γελάν και κλαίνε σαν παιδιά
    τρέχουν κοντά τους δυνατά
    για να νιώσω πιο μόνος μου μετά
    σ' είχα παρομοιάσει μια φορά
    σαν όαση στην ερημιά
    πάντα θα σημαίνεις για μένα πολλά
    πάντα τα σημάδια σου θα 'ναι νωπά
    πάντα θα σε ψάχνω σε πρωινά σαν κι αυτά
    πάντα θα σε ζητάω άθελά μου κρυφά
    ο ήλιος ανατέλλει μα λάμπει θολά
    όσο τα όνειρά μου παραμένουν νεκρά

    Στο παρελθόν
    κοιτάζω να με βρω
    δεν είμ' εκεί
    θα 'μαι απών
    ώσπου να κλείσει η πληγή
    και στο παρόν
    μου μοιάζεις τόσο μακρινή
    και απορώ
    αν είχαμε ποτέ συναντηθεί

    Στο παρελθόν
    πόσο σ' αγάπησα εκεί
    στο παρελθόν
    σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
    στο παρελθόν
    θα σε φυλάω πάντα εκεί
    στο παρελθόν
    κάποιου Οκτώβρη την αυγή

    Στο παρελθόν...
    Adam-е zendeh, zendegi mikhad / Живият човек се нуждае от живот
     
  3. vampire555's Avatar

    vampire555 said:

    Default

    yes,and please someone translate it
     
  4. kmmy's Avatar

    kmmy said:

    Default

    Βράδια περάσαν σιωπηλά
    nights pass by silently
    μιλώντας μόνο με μια ματιά
    speaking only with a glance
    κρατώντας με τόσο σφιχτά
    holding so tight
    σα να ήταν η τελευταία μας φορά
    like it was our last time
    πόσο σ' αγάπησα εκεί
    how much i loved you there
    κάποιου Οκτώβρη το πρωί
    some october morning
    σ' ένα παγκάκι παγωμένο
    on a cold bench
    ενώ γύρω έπεφτε βροχή
    while around was raining
    ρίγος στο πρώτο σου φιλί
    shivering on the first kiss
    σα να ήμουνα μικρό παιδί
    like i was a little kid
    έμαθα να ξαναγεννιέμαι
    i learned to be reborn
    από τη δικιά σου την πνοή
    from your breath
    σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
    on a beach on an island
    κάποτε κάναμε όνειρα μαζί
    sometime we make dreams together
    κάτω από του φεγγαριού το φως
    under the moon's light
    και των κυμάτων τη μουσική
    and music waves
    θυμάμαι τότε μου είχες πει
    i remember you've told me then
    ας μην τέλειωνε αυτή η στιγμή
    i wish this moment never ends
    και άφησα το μυαλό μου να χαθεί
    and i let my mind get lost
    άφοβα να περιπλανηθεί
    to wonder fearless
    μα είσαι σαν το κακό κρασί
    but you are like the bad wine
    που φέρνει ζαλάδα το πρωί
    that brings dizziness in the morning
    υπάρχουν φορές που νοιώθω λύπη
    there are moments when i feel regret
    κι άλλες που νιώθω οργή
    and others when i feel anger

    Στο παρελθόν
    in the past
    κοιτάζω να με βρω
    i look to find myself
    δεν είμ' εκεί
    i'm not there
    θα 'μαι απών
    i'll be absent
    ώσπου να κλείσει η πληγή
    until the wound is closed
    και στο παρόν
    and in the present
    μου μοιάζεις τόσο μακρινή
    you seem so distant to me
    και απορώ
    and i wonder
    αν είχαμε ποτέ συναντηθεί
    if we've ever met

    Ο χρόνος λένε κλείνει την πληγή
    is said that time closes the wound
    είτε μεγάλη, είτε μικρή
    either big or small
    κι ώσπου το φως ξαναφανεί
    and until the light appears again
    θα διώξει όσα ζήσαμε μαζί
    will give away all the things we lived together
    πόσα πρέπει να θυμάμαι πόσα πρέπει να ξεχάσεις
    how much i need to remember how much you need to forget
    εσύ να περνάς συνέχεια φάσεις
    you continuously pass phases
    ν' αλλάζεις συνήθειες και πράξεις
    to change habits and actions
    να περιμένω να το ξεπεράσεις
    to wait you to overcome it
    μέσα απ’ αρρωστημένες καταστάσεις
    through the ill situations
    ίσως έπρεπε ν' αλλάξω
    maybe i should've change
    ίσως ήταν γραφτό ν' αλλάξεις
    maybe it was written for you to change
    μ' αυτή που είχαν φανταστεί
    with the one i imagined
    χάθηκε όπως εκείνη η βροχή
    however that rain is lost
    ζεί σε μια άλλη εποχή
    lives in another era
    σε κάποιου Οκτώβρη την Αυγή
    in some october dawn
    θα τη φυλάω πάντα εκεί
    i'll always keep her there
    σαν την πιο πολύτιμη στιγμή
    as the most precious moment
    και θα τη φέρνω στη ζωή
    and i'll bring her into life
    όποτε έχει κάτι να μου πει
    whenever has something to tell me
    για να μη νιώθω μοναχός
    so that i don't feel alone
    κι όσο περνάει ο καιρός
    and as the time pass
    θα τη φροντίζω διαρκώς
    i'll continually protect her
    από κείνου του φεγγαριού το φως
    from that light of moon

    Τώρα ξέρω πως η αγάπη διαρκεί
    now i know that love lasts
    όσο κάνει η λάμψη να χαθεί
    as long as flash takes to disappear
    από το βλέμμα και στο τέρμα
    from the glance and in the end
    δεν είμαστε πια εγώ κι εσύ
    there is no longer you and i
    και πόσο αξίζουν τελικά
    and in the end how much worths
    η αρχή η σπίθα η φωτιά
    the prime spark, fire
    η γιορτή πληγή και η χαρά
    the feast wound and joy
    τα σ' αγαπώ στα σκοτεινά
    in the dark the "i love you"
    σαν τα όνειρα τα εφηβικά
    (are) like the teenage dreams
    οι σκέψεις γυρίζουνε ξανά
    thoughts are coming back
    τα βράδια είναι παγερά
    the nights are cold
    συνήθισα όμως να ζω με αυτά
    i got used however to live with them
    οι αναμνήσεις μπαίνουν σε τροχιά
    the memories enter in orbit
    γελάν και κλαίνε σαν παιδιά
    they laugh and cry like kids
    τρέχουν κοντά τους δυνατά
    they loudly run near them
    για να νιώσω πιο μόνος μου μετά
    so that afterwards i feel even more lonely
    σ' είχα παρομοιάσει μια φορά
    once i've compared
    σαν όαση στην ερημιά
    with the oasis in desert
    πάντα θα σημαίνεις για μένα πολλά
    you'll always mean a lot to me
    πάντα τα σημάδια σου θα 'ναι νωπά
    your signs will always be fresh
    πάντα θα σε ψάχνω σε πρωινά σαν κι αυτά
    i'll always look for you in mornings like this
    πάντα θα σε ζητάω άθελά μου κρυφά
    i'll always ask for you unconsciously secretly
    ο ήλιος ανατέλλει μα λάμπει θολά
    the sun rises but shines cloudy
    όσο τα όνειρά μου παραμένουν νεκρά
    as long as my dreams remain dead

    Στο παρελθόν
    κοιτάζω να με βρω
    δεν είμ' εκεί
    θα 'μαι απών
    ώσπου να κλείσει η πληγή
    και στο παρόν
    μου μοιάζεις τόσο μακρινή
    και απορώ
    αν είχαμε ποτέ συναντηθεί

    Στο παρελθόν
    πόσο σ' αγάπησα εκεί
    στο παρελθόν
    σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
    στο παρελθόν
    θα σε φυλάω πάντα εκεί
    στο παρελθόν
    κάποιου Οκτώβρη την αυγή

    Στο παρελθόν...