http://www.youtube.com/watch?v=0vyGo...eature=related if any1 can translate it please
http://www.youtube.com/watch?v=0vyGo...eature=related if any1 can translate it please
Βράδια περάσαν σιωπηλά
μιλώντας μόνο με μια ματιά
κρατώντας με τόσο σφιχτά
σα να ήταν η τελευταία μας φορά
πόσο σ' αγάπησα εκεί
κάποιου Οκτώβρη το πρωί
σ' ένα παγκάκι παγωμένο
ενώ γύρω έπεφτε βροχή
ρίγος στο πρώτο σου φιλί
σα να ήμουνα μικρό παιδί
έμαθα να ξαναγεννιέμαι
από τη δικιά σου την πνοή
σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
κάποτε κάναμε όνειρα μαζί
κάτω από του φεγγαριού το φως
και των κυμάτων τη μουσική
θυμάμαι τότε μου είχες πει
ας μην τέλειωνε αυτή η στιγμή
και άφησα το μυαλό μου να χαθεί
άφοβα να περιπλανηθεί
μα είσαι σαν το κακό κρασί
που φέρνει ζαλάδα το πρωί
υπάρχουν φορές που νοιώθω λύπη
κι άλλες που νιώθω οργή
Στο παρελθόν
κοιτάζω να με βρω
δεν είμ' εκεί
θα 'μαι απών
ώσπου να κλείσει η πληγή
και στο παρόν
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
και απορώ
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί
Ο χρόνος λένε κλείνει την πληγή
είτε μεγάλη, είτε μικρή
κι ώσπου το φως ξαναφανεί
θα διώξει όσα ζήσαμε μαζί
πόσα πρέπει να θυμάμαι
πόσα πρέπει να ξεχάσεις
εσύ να περνάς συνέχεια φάσεις
ν' αλλάζεις συνήθειες και πράξεις
να περιμένω να το ξεπεράσεις
μέσα απ’ αρρωστημένες καταστάσεις
ίσως έπρεπε ν' αλλάξω
ίσως ήταν γραφτό ν' αλλάξεις
μ' αυτή που είχαν φανταστεί
χάθηκε όπως εκείνη η βροχή
ζεί σε μια άλλη εποχή
σε κάποιου Οκτώβρη την Αυγή
θα τη φυλάω πάντα εκεί
σαν την πιο πολύτιμη στιγμή
και θα τη φέρνω στη ζωή
όποτε έχει κάτι να μου πει
για να μη νιώθω μοναχός
κι όσο περνάει ο καιρός
θα τη φροντίζω διαρκώς
από κείνου του φεγγαριού το φως
Τώρα ξέρω πως η αγάπη διαρκεί
όσο κάνει η λάμψη να χαθεί
από το βλέμμα και στο τέρμα
δεν είμαστε πια εγώ κι εσύ
και πόσο αξίζουν τελικά
η αρχή η σπίθα η φωτιά
η γιορτή πληγή και η χαρά
τα σ' αγαπώ στα σκοτεινά
σαν τα όνειρα τα εφηβικά
οι σκέψεις γυρίζουνε ξανά
τα βράδια είναι παγερά
συνήθισα όμως να ζω με αυτά
οι αναμνήσεις μπαίνουν σε τροχιά
γελάν και κλαίνε σαν παιδιά
τρέχουν κοντά τους δυνατά
για να νιώσω πιο μόνος μου μετά
σ' είχα παρομοιάσει μια φορά
σαν όαση στην ερημιά
πάντα θα σημαίνεις για μένα πολλά
πάντα τα σημάδια σου θα 'ναι νωπά
πάντα θα σε ψάχνω σε πρωινά σαν κι αυτά
πάντα θα σε ζητάω άθελά μου κρυφά
ο ήλιος ανατέλλει μα λάμπει θολά
όσο τα όνειρά μου παραμένουν νεκρά
Στο παρελθόν
κοιτάζω να με βρω
δεν είμ' εκεί
θα 'μαι απών
ώσπου να κλείσει η πληγή
και στο παρόν
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
και απορώ
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί
Στο παρελθόν
πόσο σ' αγάπησα εκεί
στο παρελθόν
σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
στο παρελθόν
θα σε φυλάω πάντα εκεί
στο παρελθόν
κάποιου Οκτώβρη την αυγή
Στο παρελθόν...
Adam-е zendeh, zendegi mikhad / Живият човек се нуждае от живот
yes,and please someone translate it
Βράδια περάσαν σιωπηλά
nights pass by silently
μιλώντας μόνο με μια ματιά
speaking only with a glance
κρατώντας με τόσο σφιχτά
holding so tight
σα να ήταν η τελευταία μας φορά
like it was our last time
πόσο σ' αγάπησα εκεί
how much i loved you there
κάποιου Οκτώβρη το πρωί
some october morning
σ' ένα παγκάκι παγωμένο
on a cold bench
ενώ γύρω έπεφτε βροχή
while around was raining
ρίγος στο πρώτο σου φιλί
shivering on the first kiss
σα να ήμουνα μικρό παιδί
like i was a little kid
έμαθα να ξαναγεννιέμαι
i learned to be reborn
από τη δικιά σου την πνοή
from your breath
σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
on a beach on an island
κάποτε κάναμε όνειρα μαζί
sometime we make dreams together
κάτω από του φεγγαριού το φως
under the moon's light
και των κυμάτων τη μουσική
and music waves
θυμάμαι τότε μου είχες πει
i remember you've told me then
ας μην τέλειωνε αυτή η στιγμή
i wish this moment never ends
και άφησα το μυαλό μου να χαθεί
and i let my mind get lost
άφοβα να περιπλανηθεί
to wonder fearless
μα είσαι σαν το κακό κρασί
but you are like the bad wine
που φέρνει ζαλάδα το πρωί
that brings dizziness in the morning
υπάρχουν φορές που νοιώθω λύπη
there are moments when i feel regret
κι άλλες που νιώθω οργή
and others when i feel anger
Στο παρελθόν
in the past
κοιτάζω να με βρω
i look to find myself
δεν είμ' εκεί
i'm not there
θα 'μαι απών
i'll be absent
ώσπου να κλείσει η πληγή
until the wound is closed
και στο παρόν
and in the present
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
you seem so distant to me
και απορώ
and i wonder
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί
if we've ever met
Ο χρόνος λένε κλείνει την πληγή
is said that time closes the wound
είτε μεγάλη, είτε μικρή
either big or small
κι ώσπου το φως ξαναφανεί
and until the light appears again
θα διώξει όσα ζήσαμε μαζί
will give away all the things we lived together
πόσα πρέπει να θυμάμαι πόσα πρέπει να ξεχάσεις
how much i need to remember how much you need to forget
εσύ να περνάς συνέχεια φάσεις
you continuously pass phases
ν' αλλάζεις συνήθειες και πράξεις
to change habits and actions
να περιμένω να το ξεπεράσεις
to wait you to overcome it
μέσα απ’ αρρωστημένες καταστάσεις
through the ill situations
ίσως έπρεπε ν' αλλάξω
maybe i should've change
ίσως ήταν γραφτό ν' αλλάξεις
maybe it was written for you to change
μ' αυτή που είχαν φανταστεί
with the one i imagined
χάθηκε όπως εκείνη η βροχή
however that rain is lost
ζεί σε μια άλλη εποχή
lives in another era
σε κάποιου Οκτώβρη την Αυγή
in some october dawn
θα τη φυλάω πάντα εκεί
i'll always keep her there
σαν την πιο πολύτιμη στιγμή
as the most precious moment
και θα τη φέρνω στη ζωή
and i'll bring her into life
όποτε έχει κάτι να μου πει
whenever has something to tell me
για να μη νιώθω μοναχός
so that i don't feel alone
κι όσο περνάει ο καιρός
and as the time pass
θα τη φροντίζω διαρκώς
i'll continually protect her
από κείνου του φεγγαριού το φως
from that light of moon
Τώρα ξέρω πως η αγάπη διαρκεί
now i know that love lasts
όσο κάνει η λάμψη να χαθεί
as long as flash takes to disappear
από το βλέμμα και στο τέρμα
from the glance and in the end
δεν είμαστε πια εγώ κι εσύ
there is no longer you and i
και πόσο αξίζουν τελικά
and in the end how much worths
η αρχή η σπίθα η φωτιά
the prime spark, fire
η γιορτή πληγή και η χαρά
the feast wound and joy
τα σ' αγαπώ στα σκοτεινά
in the dark the "i love you"
σαν τα όνειρα τα εφηβικά
(are) like the teenage dreams
οι σκέψεις γυρίζουνε ξανά
thoughts are coming back
τα βράδια είναι παγερά
the nights are cold
συνήθισα όμως να ζω με αυτά
i got used however to live with them
οι αναμνήσεις μπαίνουν σε τροχιά
the memories enter in orbit
γελάν και κλαίνε σαν παιδιά
they laugh and cry like kids
τρέχουν κοντά τους δυνατά
they loudly run near them
για να νιώσω πιο μόνος μου μετά
so that afterwards i feel even more lonely
σ' είχα παρομοιάσει μια φορά
once i've compared
σαν όαση στην ερημιά
with the oasis in desert
πάντα θα σημαίνεις για μένα πολλά
you'll always mean a lot to me
πάντα τα σημάδια σου θα 'ναι νωπά
your signs will always be fresh
πάντα θα σε ψάχνω σε πρωινά σαν κι αυτά
i'll always look for you in mornings like this
πάντα θα σε ζητάω άθελά μου κρυφά
i'll always ask for you unconsciously secretly
ο ήλιος ανατέλλει μα λάμπει θολά
the sun rises but shines cloudy
όσο τα όνειρά μου παραμένουν νεκρά
as long as my dreams remain dead
Στο παρελθόν
κοιτάζω να με βρω
δεν είμ' εκεί
θα 'μαι απών
ώσπου να κλείσει η πληγή
και στο παρόν
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
και απορώ
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί
Στο παρελθόν
πόσο σ' αγάπησα εκεί
στο παρελθόν
σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
στο παρελθόν
θα σε φυλάω πάντα εκεί
στο παρελθόν
κάποιου Οκτώβρη την αυγή
Στο παρελθόν...