Χαλάω μου λες την ήσυχή σου ζωή
ανήκω αλλού, αλλού ανήκεις κι εσύ
τα σώματα ζουν για μια μεγάλη βραδιά
μικρή η ζωή για ν΄αρνηθώ την καρδιά
Δεν υπάρχει αμαρτία όταν δυο ξερά κλαδιά
με μια σπίθα αγκαλιαστούνε και αρπάξουνε φωτιά
μία είναι η αμαρτία στην δική μου ηθική
ένας έρωτας κλεισμένος στου μυαλού τη φυλακή
Αυτά που θα΄ρθούν τα βλέπω πια καθαρά
μα της λογικής αντέχουν τα οχυρά
ξανά θα στο πω πως όλα είναι στιγμές
για όσα δεν ζεις να κουβαλάς ενοχές