in english please
Bilirmisin yalnızlığı
Boş odanda oturup ağlamayı
Kopardın tüm içimde olan anıları
Ama sen kaldın aklımdan hiç çıkmadın
Bilirmisin unutmayı
boş kalan ümitleri doldurmayı
yeniden isimlendi o yalnızlığım o karanlık evde korkularım
Yok acımıyor
Yok dokunmuyor
Barışık olmam lazım derken
Alışık oldum lakin erken
Yok acımıyor
Yok dokunmuyor
Kokunu arar yıkılırım
o tenini özler devrilirim
Her köşede bıraktığın o izlerin
birer birer saklar sulunurum
Göremezsin çektiğim acıları
Penceremden bakıp boşluğa dalmamı
Ellerimi bıraktığım gün gücüm kalmadı
Sensiz olduğumda sonum bile hoş gelir
Yok acımıyor
Yok dokunmuyor
Barışık olmam lazım derken
Alışık oldum lakin erken
Yok acımıyor
Yok dokunmuyor