Feel free to translate any of these

Αντέχεις μόνος

Εϊ, πως τα περνάς
Αντέχεις μόνος
Έξω φωνές που προσπερνάς
Και μέσα τρόμος

Τι φοβάσαι κι ούτε μας μιλάς
Την ίδια έρημο περνάμε όλοι

Όλοι γυρνάμε μες στην πόλη
Σαν ισοβίτες της μοναξιάς
Το γύρω-γύρω στης ερημιάς το γκέτο
Εϊ, πως στριμωχτήκαμε όλοι
Σ' αυτήν την άβυσσο του εγώ
Με τον κακό μας τον εαυτό
ντουέτο

Εϊ, ένα φιλί
Σου στέλνω φίλε
Είμαι στο δίπλα το κελί
Δυο λόγια στείλε

Μάτια μου ξεχνάς

Χρόνια ψάχνεσαι γυρίζεις
Μ' ό, τι αγάπησες χωρίζεις
Πεταλούδα της φωτιάς

Στ' ανοιχτά του παραδείσου
Είναι κι οι όχθες της αβύσσου
Αν δεν ξέρεις πού πατάς

Ποιό θεό ζητάς
Ποιό δαίμονα ξυπνάς
Μάτια μου ξεχνάς
Στα μάτια να κοιτάς

Έχεις μπει σ' όλα τα κόλπα
Με το βλέπε άκου σώπα
Όμως σπάνια γελάς

Φεύγουν όνειρα σαν τρένα
Βιαστικά και δίχως φρένα
Και συ ούτε τ' ακουμπάς

Ποιό θεό ζητάς
Ποιό δαίμονα ξυπνάς
Μάτια μου ξεχνάς
Στα μάτια να κοιτάς

Μονομαχία

Ήθελα να βρισκόμασταν
Άγρια να βριζόμασταν
Κι αν αρπαζόμασταν
Ίσως φιλιόμασταν τελικά
Να μην κρυβόμασταν
Να μη χανόμασταν σιωπηλά, δειλά

Ραντεβού την Κυριακή
Μονομαχία με τα ίδια όπλα
Μάτια που βουρκώνουν
Σώματα που λιώνουν
Έλλειψη οξυγόνου
Απ' το χωρισμό

Ήθελα να βρισκόμασταν
Σφαίρες να μοιραζόμασταν
Κι άμα χτυπιόμασταν
Και πληγωνόμασταν τελικά
Θα σωριαζόμασταν
Και θα κυλιόμασταν αγκαλιά, θηλιά

Δύναμη για δυο

Πόσο καιρό πόσο προσπαθώ
να βρω δύναμη ψυχή να συνεχίσω
Μα ξαφνικά ήρθες κι όλα αυτά
που φοβόμουν μια ζωή
χάθηκαν μακριά.

Έλα κοντά μου δε φοβάμαι καρδιά μου
για τους δυο ν' αφεθώ
ξέρω μόνο εγώ
τί θες να ζήσεις
φτάνει μόνο να σβήσεις
τα παλιά κι έχω εγώ
δύναμη για δυο.

Μη με ρωτήσεις τί παιδί είμαι εγώ
του ανέμου ή της φωτιάς
θα το βρεις ψυχή μου
Ένα μόνο θέλω να σου πω
ζωντανό εσύ νερό
μού' δωσες να πιώ.

Έλα κοντά μου δε φοβάμαι καρδιά μου
ν αφεθώ μόνο εγώ
ξέρω τι είναι αυτό
που θες να ζήσεις
φτάνει μόνο να σβήσεις
τα παλιά κι έχω εγώ

Χαρταετός

Όλα γύρω γκρι
Όλα ίδια
Κρύα φυλακή
Κι έχει δικαστεί
Μια εποχή
Στη σιωπή, στη θλίψη
Στη βροχή

Χαρταετός χρώμα και φως
Είν' η καρδιά μου και τρέχει ψηλά να πάει
Στα σκοτεινά και στα φτηνά
Δεν θα σ' αφήσω ζωή μου ξανά

Χρώματα θα βρεις
Στα στολίδια
Τα μισοτιμής
Για να βολευτείς
Να ξεχαστείς
Στη σιωπή, στη θλίψη
Στη βροχή

Κισμέτ

Είπες θα φύγεις και το κρατάς
Σε παίρνω δεν απαντάς
Με ποιά ρεμάλια γυρνάς
Ένα ποτάμι βότκα θα πιείς
Στη φρίκη θα βυθιστείς
Μα τσάμπα θα παιδευτείς

Κι αν φύγεις πάλι θα γυρίσεις
Κι αν με μισείς θα μ' αγαπάς
Είναι αστρικό, κισμέτ και γραμμένο
Μαζί μου να το ζήσεις
Το θαύμα που ζητάς

Χάραξε και δε λες να φανείς
Στα άκρα πας να σπρωχτείς
Στο πείσμα σου συνεπής
Ξάπλωσα κι όταν έρθεις θα βρεις
Ζεστό κρεβάτι να μπεις
Και τα φιλιά μου να πιεις

Πιο καλά [/u]

Πιο καλά μη μου μιλάς
Η σιωπή πάντα πονάει πιο πολύ
Πόνεσέ με και μη μ' αγαπάς
Άνοιξέ μου πληγή

Στη μοναξιά έμαθα να ζω
ξέχασα πια πώς ν' αγαπώ

Πιο καλά φύγε από μένα μακριά
Είμαι χαμένη ζαριά
Μ' έχει ληστέψει παλιά η αγάπη
Πιο καλά φύγε μακριά
Άνθρωπος δίχως καρδιά
Είναι κρυφή μαχαιριά
Και θα κοπείς

Πιο καλά μη με κοιτάς
Προτιμώ ένα κομμάτι γυαλί
Απ' το βλέμμα αυτό που μ' ακουμπάς
Σα διωγμένο σκυλί

Στη μοναξιά έμαθα να ζω
ξέχασα πια πώς ν' αγαπώ

Πόρτα κλειστή

Κράτα με απ' το χέρι μου 'χες πει
Να 'χεις τον δικό σου ήλιο στη βροχή
Όμως κράτησα μαχαίρια κι αστραπές
Κι είμαι ολόκληρη γεμάτη με πληγές

Σε μια πόρτα κλειστή
Πάψε πια να χτυπάς
Έχω διπλά κλειδωθεί
Φοβάμαι να μ' αγαπάς

Κοίτα με στα μάτια μου 'χες πει
Να 'χεις μέσα στο σκοτάδι μιαν αυγή
Όμως είδα δυο μεγάλες πυρκαγιές
Κι έγινε η ζωή μου στάχτες και σκιές

Σε μια πόρτα κλειστή
Πάψε πια να χτυπάς
Έχω διπλά κλειδωθεί
Φοβάμαι να μ' αγαπάς

Κοίτα με στα μάτια μου 'χες πει
Κράτησέ με από το χέρι μου 'χες πει
Όμως βρέθηκα μονάχη στο κενό
Ν' ανασαίνω μόνο πίκρα και καπνό