Ψυχρά, σαν ξένο πώς μπορείς και με κοιτάς,
εσύ που είχες ορκιστεί να μ' αγαπάς.
Κι εγώ πονάω που αντικρίζω την αλήθεια.
Νύχτα σε γνώρισα, και φεύγεις νύχτα.
Τα παράπονα που έχω στην καρδιά μου μαζεμένα,
ήρθε η ώρα να τ' ακούσεις ένα-ένα:
Σε κατηγορώ γι’ αδιαφορία,
σε κατηγορώ για υποκρισία,
σε κατηγορώ γιατί έχεις πληγώσει
μια καρδιά που όλα στα 'χε δώσει.
Σε κατηγορώ για αχαριστία,
σε κατηγορώ για προδοσία,
σε κατηγορώ γιατί μ' έχεις σκοτώσει
και δεν το 'χεις λίγο μετανιώσει.
Σε κατηγορώ.
Βροχή, στα μάτια μου ξεσπάει μια βροχή,
μπροστά, μπροστά σε μια βαλίτσα αδειανή.
Κι εσύ μου λες το "σ' αγαπώ" από συνήθεια.
Νύχτα σε γνώρισα, και φεύγεις νύχτα. |
How can you stare at me in such a cold way, like if I'm a stranger
you, who have made a vow of loving me
And I'm feeling pain for facing the truth.
I met you during nighttime, you leave during nighttime
The complaints gathered in my heart
came the time for you to listen to them, one by one:
I blame you of disinterest,
I blame you of hypocrisy,
I blame you, cause you've hurt
a heart which had given everything for you.
I blame you of ungratefulness,
I blame you of betrayal
I blame you, cause you've killed me
and you haven't felt sorry a bit
I blame you
Rain, a rain starts in my eyes
infront, infront of an empty suitcase.
And you keep saying me "I love you" only cause of habbit
I met you during nighttime, you leave during nighttime |