Bithikotsis - Από βυθό σ'άλλο βυθό

Hello,

I am looking for some help with the translation of a Greek song from the 1960s called Από βυθό σ'άλλο βυθό, it seems that it has been performed by several artists, here is the version of Trio Moreno from the disc 'From Athens with Love'. Thank you!

https://www.youtube.com/watch?v=BKLBOHlY5No

Από βυθό σ΄ άλλο βυθό - 1965

Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
1.Γρηγόρης Μπιθικώτσης
2.Μπάμπης Τσέρτος

Σβήνουν κι ανάβουν οι φωτιές
πέφτει θολό το βράδυ
ορφανεμένες οι καρδιές
καντήλια δίχως λάδι

Από βυθό σ’ άλλο βυθό
νυχτώνει ξημερώνει
κι αν την ζωή μου απαρνηθώ
δεν μ’ απαρνιούνται οι πόνοι

Ποτέ θα λείψουν οι καημοί
ο νους να ξαστερώσει
τα βάσανα και οι στεναγμοί
πότε θα ξημερώσει

[JBvkWCD7Buc]https://www.youtube.com/watch?v=JBvkWCD7Buc[/video]

Unfortunately these lyrics don't have a proper continuity even in Greek ... so I tried to be as precise as I could.
It could be that these lyrics served a purpose to the theatrical and therefore can't be easily explained when stand alone.

Τίτλος: Από βυθό σ΄ άλλο βυθό	Τitle: Apo vitho s' allo vitho
Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας - Βασίλης Ανδρεόπουλος Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης Παράσταση: Μην πατάτε τη χλόη (1965)	Lyrics: Vangelis Goufas - Vassili Andreopoulos Music: Stavro Xarchakos Sung by Grigori Bithikotsis Theatrical play: Min patate ti chloi (1965)
Σβήνουν κι ανάβουν οι φωτιές πέφτει θολό το βράδυ ορφανεμένες οι καρδιές καντήλια δίχως λάδι Από βυθό σ’ άλλο βυθό νυχτώνει ξημερώνει κι αν την ζωή μου απαρνηθώ δεν μ’ απαρνιούνται οι πόνοι Ποτέ θα λείψουν οι καημοί ο νους να ξαστερώσει τα βάσανα και οι στεναγμοί πότε θα ξημερώσει	Fires start and extinguish, night comes dull, hearts in orphanhood,* (like) oil lamps empty of oil. From seabed to seabed** gets dark, or dawns and even if I refuse my life sufferings never refuse me. What's the time that there'll be no sorrows for the mind to clarify (what's the time that there'll be no)troubles and moans when will be the daybrake?

* hearts in orphanhood -> people being left alone
** Seabed, having the meaning of the lowest point where things can't go any worse.

Thank you, Amethystos!