Who knows lyrics of Paschalis

I whant song with words ...kai se agapousa ne agapousa zousa makria sou pos to borousa. I know only that its very old song 1982 ???

Πως
Πασχάλης & The Olympians

Πως περάσανε τα χρόνια
Τόσα άδεια καλοκαίρια, πως
Πως περίμενα να τρέξεις
Να μου σφίξεις τα δυο χέρια, πως

Πως περάσανε τα χρόνια
Άνοιξη ήτανε θυμάμαι, πως
Πόσες αγκαλιές, λουλούδια
Έστρωνες για να κοιμάμαι, πως

Και σ' αγαπούσα, ναι, σ' αγαπούσα
Στη μοναξιά μου σε καρτερούσα
Και σ' αγαπούσα, ναι, σ' αγαπούσα
Ζούσα μακριά σου πως το μπορούσα

Πως περάσανε τα χρόνια
Ήσουν της ζωής μου φάρος, πως
Πως τη σκέψη σου να σβήσω
Που να το βρω τόσο θάρρος, πως

Πως περάσανε τα χρόνια
Κάποιες λέξεις που θυμάμαι, πως
Πως τραβήξαμε άλλο δρόμο
Σφάλμα ήτανε, λυπάμαι, πως

Και σ' αγαπούσα, ναι, σ' αγαπούσα
Στη μοναξιά μου σε καρτερούσα
Και σ' αγαπούσα, ναι, σ' αγαπούσα
Ζούσα μακριά σου πως το μπορούσα


***


Pos
Pashalis & The Olympians

Pos perasane ta hronia
Tosa adia kalokeria, pos
Pos perimena na treksis
Na mou sfiksis ta dyo heria, pos

Pos perasane ta hronia
Anixi itane thimame, pos
Poses angalies, louloudia
Estrones ya na kimame, pos

Ke s' agapousa, ne, s' agapousa
Sti monaxia mou se karterousa
Ke s' agapousa, ne, s' agapousa
Zousa makria sou pos to borousa

Pos perasane ta hronia
Isoun tis zois mou faros, pos
Pos ti skepsi sou na sviso
Pou na to vro toso tharros, pos

Pos perasane ta hronia
Kapies lexis pou thimame, pos
Pos traviksame allo dromo
Sfalma itane, lipame, pos

Ke s' agapousa, ne, s' agapousa
Sti monaxia mou se karterousa
Ke s' agapousa, ne, s' agapousa
Zousa makria sou pos to borousa

The famous Olympians... Thessaloniki creates nice music bands after all

I hope people have listened to the original "Σχολειο" by the Olympians (it was a classic in high school era) before finding out about Goin Through & Pasxalis !

(Panselinos what are you doing tonight? ;p )

The original "Σχολείο"
=========

Στίχοι: Πασχάλης
Μουσική: Πασχάλης
Πρώτη εκτέλεση: Πασχάλης
Άλλες ερμηνείες: Olympians

Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο
καθόσουνα στο διπλανό θρανίο
κι όταν μου έδινες το βιβλίο
μου 'λεγες σ΄ αγαπώ

Στης γειτονιάς το κοντινό παρκάκι
έπαιζες πάντα σαν μικρό παιδάκι
κι όταν φιλιόμασταν στο παγκάκι
μου 'λεγες σ' αγαπώ

Μα τώρα αγάπη μου πέρασαν χρόνια
δεν ήταν παρά μόνο μια εικόνα
που έχει μείνει μες την καρδιά μου
να μου λέει σ΄ αγαπώ

Μα κάποια μέρα θα 'ρθεις πάλι πίσω
τα δυο γλυκά σου χείλη να φιλήσω
κι όταν αγάπη μου σε ρωτήσω
θα μου πεις σ' αγαπώ

Και η αγάπη μας θα ζήσει αιώνια
δεν θα τη σβήσουνε ποτέ τα χρόνια
κι όταν γεράσουμε πια ακόμα
θα μου λες σ ΄αγαπώ


vs the new Goin Through version
========================

Στίχοι: Πασχάλης
Μουσική: Πασχάλης & Νεκτάριος Φοινικόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Goin'Through & Πασχάλης ( Ντουέτο )

Πράσινο θρανίο,
μπλε στυλό, εμπριμέ το βιβλίο
τριάντα μαθητές, τρεις σειρές, δύο δύο
περάσαν οι σκέψεις μα δεν είπαν αντίο

Για θυμήσου, τη διπλανή σου
δυνατά στην αυλή τη φωνή σου
τα πρώτα μας πάρτι , κάπου το Μάρτη
κι η πρώτη γυναίκα μαζί στο κρεββάτι

Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο
καθόσουνα στο διπλανό θρανίο
κι όταν μου έδινες το βιβλίο
μου ‘λεγες σ΄ αγαπώ

Στης γειτονιάς το κοντινό παρκάκι
έπαιζες πάντα σαν μικρό παιδάκι
κι όταν φιλιόμασταν στο παγκάκι
μου 'λεγες σ’ αγαπώ

Τώρα γράφω για σένα, κι όλα είναι βγαλμένα
απ' την ψυχή μου σε σένα, στο μυαλό μου ολοένα
η μορφή σου σε μένα, όπως τότε σχολείο
μου ‘χες πει για αστείο, δε θα γράψεις για μένα

Είμαι πάλι κοντά σου, μ ένα στίχο δείχνω
δεν ξεχνάω ότι βρίσκω ανεκτίμητο
είναι συγκινητικό είμαι κοντά σου εγώ
ετσι απλά σ αγαπώ, έτσι απλά σ αγαπώ

Τώρα πια δεν πηγαίνουμε μαζί σχολείο
τώρα πια δεν καθόμαστε στο ίδιο θρανίο
τώρα πια δεν μου δίνεις το βιβλίο
όμως και τώρα αν σε δω θα σου πω σ αγαπώ

Θυμάσαι σου χα πει θα σου γράψω μια μέρα
ένα τραγούδι να τα ακούς και να το νιώθεις στον αέρα
έκανες πολλά για μένα και γι αυτό
νομίζω ήρθε η ώρα να σου πω ευχαριστώ

Μα τώρα αγάπη μου πέρασαν χρόνια
δεν ήταν παρά μόνο μια εικόνα
που έχει μείνει μες την καρδιά μου
να μου λέει σ΄ αγαπώ

Μα κάποια μέρα θα ‘ρθεις πάλι πίσω
τα δυο γλυκά σου χείλη να φιλήσω
κι όταν αγάπη μου σε ρωτήσω
θα μου πεις σ’ αγαπώ

Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο
την πρώτη ώρα πάντα κάναμε σκασιαρχείο
βόλτες στη βροχή στο κρύο
κι όταν πηγαίναμε στην τάξη στο ίδιο θρανίο

Στο ίδιο βιβλίο που μου ‘γραψες σ αγαπώ
το κρατώ δεν ξεχνώ κάθε ιστορία
γέλια φασαρία, δε μας ένοιαζε η φυσική κι η γεωμετρία
εμείς είχαμε βρει τη δικιά μας χημεία

Θα θυμάμαι πάντα το πρώτο μου δάκρυ
όταν σε πρωτοφίλησα στης αυλής την άκρη
φοβόσουνα, κρυβόσουνα γιατί ήσουνα πρωτάρα
μα είχες την τιμή να σαι η πρώτη του Τάρα

Τώρα σε συνάντησα σε κοίταξα και σάστισα
γύρισα σελίδα το παρελθόν νοστάλγησα
μου θύμισες πως είναι ν' αγαπάς σαν τρελαμένος
θα χεις πάντα ένα κομμάτι μου κι αυτό πάρε σαν τέλος

Και η αγάπη μας θα ζήσει αιώνια
δεν θα τη σβήσουνε ποτέ τα χρόνια
κι όταν γεράσουμε πια ακόμα
θα μου λες σ' αγαπώ