Lyrics from me...
Νότης Σφακιανάκης
Πάρ' τα
Τέλειωσες τώρα πια για μένα,
τέλειωσες τέρμα ως εδώ,
όνειρα πήγανε χαμένα
τέλειωσες μην σε ξαναδώ.
Πάρ 'τα, την ψυχή και το σώμα μου, πάρ' τα.
Μα να ξέρεις πως φέρθηκες σκάρτα
σ' έναν άνδρα που σ' ένοιωσε.
Πάρ' τα όλα όσα μου χάρισες, πάρ' τα.
Μα να ξέρεις πως φέρθηκες σκάρτα,
κι η παράσταση τελείωσε. Πάρ' τα.
Τέλειωσες τώρα τί να λέμε,
τέλειωσες δεν το συζητώ,
άσε με να παραπονιέμαι,
τίποτα πια δεν σου ζητώ.
Πάρ 'τα, την ψυχή και το σώμα μου, πάρ' τα.
Μα να ξέρεις πως φέρθηκες σκάρτα
σ' έναν άνδρα που σ' ένοιωσε.
Πάρ' τα όλα όσα μου χάρισες, πάρ' τα.
Μα να ξέρεις πως φέρθηκες σκάρτα,
κι η παράσταση τελείωσε. Πάρ' τα.
Πρώτη φορά
Πρώτη, πρώτη φορά που αγαπώ
που τραγουδώ στου έρωτα τους δρόμους
τώρα ξενυχτώ.
Πρώτη φορά γιορτάζω κι έχει αλλάξει η ζωή μου
παντού φωνάζω ότι έγινες δική μου
πρώτη φορά χαρίζω σε μια αγάπη το φιλί μου
τώρα είναι η πρεμιέρα η δική μου.
Πρώτη, πρώτη φορά που τραγουδώ
το σ' αγαπώ στου πρωταγωνιστή το ρόλο είμαι εγώ.
Πρώτη φορά γιορτάζω κι έχει αλλάξει η ζωή μου
παντού φωνάζω ότι έγινες δική μου
πρώτη φορά χαρίζω σε μια αγάπη το φιλί μου
τώρα είναι η πρεμιέρα η δική μου.
Δεν κοιμάμαι
Δεν κοιμάμαι, δεν κοιμάμαι μοναχός
δεν τη νοιάζει, δεν τη νοιάζει δυστυχώς.
Δεν κοιμάμαι, δεν κοιμάμαι μοναχός
δεν τη νοιάζει, δεν τη νοιάζει δυστυχώς.
Κάποιος να πάει να της μιλήσει
και το μυαλό της να το γυρίσει.
Κάποιος να πάει να της το πει
την αγαπάω πίσω να 'ρθεί.
Δεν κοιμάμαι, δεν κοιμάμαι μοναχός.
δεν τη νοιάζει, δεν τη νοιάζει δυστυχώς.
Κάτι να γίνει, ν'αλλάξει γνώμη
να σταματήσει να με πληγώνει.
Κάτι να γίνει πρωτού πεθάνω
αν θα τη χάσω όλα τα χάνω.
Δεν κοιμάμαι, δεν κοιμάμαι μοναχός
δεν τη νοιάζει, δεν τη νοιάζει δυστυχώς.
Δεν κοιμάμαι, δεν κοιμάμαι μοναχός
δεν τη νοιάζει, δεν τη νοιάζει δυστυχώς.
Τα κλεμμένα
Μία τσιγγάνα μου ‘χε πει πως είναι απ’ το Αϊβαλί
κι εγώ θυμήθηκα τα λόγια του παππού μου.
Στη Σμύρνη έφτιαχνε γλυκά και η γιαγιά μπαχαρικά
μέσα στο σπίτι του πατέρα του δικού μου.
Τα χρόνια που ‘μουν πιο μικρός, αναρωτιόμουν συνεχώς
γιατί ‘χε πάντα το μπαούλο γυαλισμένο.
Και πριν πεθάνει μου ‘χε πει να του φυλάξω το κλειδί
κι είδα το βλέμμα το στερνό του φοβισμένο.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, δακρύζει πάντα η Παναγιά
γι’ αυτούς που έφυγαν διωγμένοι μες στα πλοία.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, ακόμα καίει μια φωτιά
γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα θεία.
Έφυγε δίχως παιδεμό, μα έζησε ξεριζωμό
αυτήν την λέξη την πρωτάκουσα στα έξι.
Είχα ρωτήσει να μου πει την ιστορία απ’ την αρχή
κι όπως μιλούσε έσταζε αίμα η κάθε λέξη.
Γι’ αυτό το άνοιξα κι εγώ το κασελάκι το παλιό
κι είδα τα λίγα που ‘χε πάρει, τα κρυμμένα.
Κανέλα, σμύρνα και νερό απ’ τα παράλια θαρρώ
και λίγο χώμα από τα μέρη τα κλεμμένα.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, δακρύζει πάντα η Παναγιά
γι’ αυτούς που έφυγαν διωγμένοι μες στα πλοία.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, ακόμα καίει μια φωτιά
γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα θεία.
... for Τα κλεμμένα I found a translation too, it's by maria_gr, so I'm sure it's perfect
The stolen
A gypsy woman had told me that she’s from Aivali
and I remembered of my grandpa’s words.
In Smyrna he was making sweets and my grandma spices
in my father’s house.
The years that I was younger, I was wondering continuously
why he had always the chest shinned.
And before he died he had told me to keep the key for him
and I saw his last glance (to be) afraid.
In the City, in Ayia Sofia, Virgin Mary is always weeping
for them that they had gone persecuted in the ships.
In the City, in Ayia Sofia, a fire is still burning
cause Turks are borrowing the divines.
He left without suffering, but he lived uprooting
this word I head it for the first time at the age of six.
I had asked to tell me the story from the beginning
and as he was speaking each word was dripping blood.
For this I opened too the old chest
and I saw the few things he had taken, the hidden.
Cinnamon, myrrh and water from the costal regions, I suppose
and some dust from the stolen lands.
In the City, in Ayia Sofia, Virgin Mary is always weeping
for them that they had gone persecuted in the ships.
In the City, in Ayia Sofia, a fire is still burning
cause Turks are borrowing the divines.
Yesterday's history, tomorrow's a mystery, so make the best of today!