ben sevdanin oturdugu sokakta oturuyorum
geceler hiç bitmiyor ben hiç uyumuyorum
gecenin efkari iniyor perde perde
sevdanin hayali vuruyor arada bir içime

ben sevdanin oturdugu sokakta oturuyorum
hani su perdelerinde mavi kus resimleri olan
ali bakkalin hemen yaninda 17 numara
o kirgin hayatin tam ortasinda
hani duvarlarinda hala yazilar olan o sokakta
biri gurbetin ,biri ihanetin,
biride seni böyle sevmenin hikayesi
sevdanin cami bana bakiyor ben cama
ve bak sen su seren cama
pencere önünde menekseler ,hatmiler
bide gece sefasi ,bide haytaligi adamin
abi bide sevdanin hayali vuruyor arada içime
iyi oluyor diyorum bu sana iyi oluyor
arada bir arkadaslar geliyor lafliyoruz ordan burdan
anlarsin ya güzel abim
iç cebimde bir umut doguyor
bide nerden bulduysam resmi sevdanin
resimde sevda inadina gülüyor
sevdam gayri resmi bilmekteyim
gel ki benim abim
birazda üstümüzde macera güzel duruyor
yani yakisiyor adama yakisikli bir sevda
hayat haybeye vurmuyor yüzümüze belasini
hayat sokagimizda bir kehribar tespih gibi
dokuyor tanelerini takir takir yüzümüze

ben sevdanin oturdugu sokakta oturuyorum
geceler hiç bitmiyor ben hiç uyumuyorum
agzimda fiyakali bir islik
zulamda agir yarasi sevdanin
ali bakkalin çiragi metin anliyor halinden insanin
metin nedir senin niyetin
kap bakalim abine bir taze ekmek biraz zeytin
bu aksam yine odamda efkar var
anlarsin ya metin adamin halinden adam anlar