Bir Şarkı Dinliyorum

Bir şarkı dinliyorum, dışarda bir sessizlik
Belki hicaz belki ; hüzün dolu buselik
Şarkıdaki hüznünde başkalık var nağmenin
Bir şarkı dinliyorum sensiz, adı ise sensizlik...

Bir şiir yazıyorum, senin için hece hece
Kalem bile ağlıyor ben yazarken sadece
Kan damlarken gözlerimden kağıda
Bin kahır yazıyorum, fermanımdan bu gece...

Bir çiçek vardı bahçede açardı sen diye
Her yaprağı sendin sanki senden bir hediye
İçimde hasretin bir ümit eğilipte koklarken
Koklamadan soldun gittin gecenin bir yerinde...

Seni arıyorum gelip geçen bir yüzde
Karanlıkta kaybolan her rüzgarın izinde
Kan çanağı gözlerim kapılara bakarken
Varsın gibi uyurum hayalinin dizinde...

Sana bakıyorum, soluk eski resminde
Son nağmeleri çalan o şarkının sesinde
Bölünüp parça parça yok olupta giderken
Ve şarkıda bitiyor,verdiğim son nefesde...




SENİ DÜŞÜNDÜM

Seni düşündüm dün gibi,
Umutsuz yağdı yağmurlarım,
Gelmeyen yüreğine isyan yazdım,
Yüreğim dile geldi kalemimi susturamadım,
Kahrettim yalnızlığıma ve ağladım…

Seni düşündüm geçen bütün dünler gibi,
Unutmak istedim her şeyden çok kendimi,
Hesap sordum kalbime sorguladım kaderimi,
Ulaşamadım unutmalara bir türlü seni,
Yine seni düşündüm,
Ellerimi ısıtan ellerini,
Bir de yüreğimi inleten gizlerini…

Seni düşündüm bütün geceler gibi,
Uykularıma küstüm yatağımı yumrukladım,
Okşadığın saçlarımı avuç avuç yoldum,
Kapadım gözlerimi gözlerine,
Rüyalarımdan ancak sana kavuştum,
Uyandım yine seni düşündüm,
Odamın duvarlarında izini arandım…
Şafak söktüğünde ne seni ne de kendimi bulamadım…

Seni düşündüm serseri geçen her anımda,
Neden bu kadar düşündüğümü düşündüm,
Düşündükçe hazan mevsimine dönüştüm,
Terk etti baharlarım seni düşündükçe,
Neydi sonun başlangıcı alın yazımda,
Yoksa vakit mi çok geçti,
Sana kavuşmalarımda…




BELALIM

belalım olmaya kararlıysan bil ki kara belan olamam.
gözlerimin karası kömürden daha kordur beladan
denizin tuzu değil, tenin tuzu olurum
ölümüne sevmem yaşamına doya doya severim
gözlerim kor olup yakarken
tenin tuzu karışırken tenime
tek geçerim yeşillenen sevdayı ellerinde.

bilir misinki belalım olursan daha neler olurum,

el deymemiş ormanlarda yaşamıma katarım seni
bakir ormanlarda gezen ruhum, bana hacet sen
sanma ki huzur bulmaz ruhum bu bedende
yeşilin tonlarında ki seni ararken hırçınlaşan ben
bakirliğini teslim eder, ton aralarında huzursuz sana.
bir umutla beslenirim
yağmurun ardında ki bereketle
baharım gelir bakir ormana çiçeklerle
sen sen anlarımsın saflığını yüreğimin
anlarsan sarıp korur musun yalancı dikenlerden.
güneşim gelsin el değmemiş toprağıma
bak o zaman nasıl acar yabani çiçekler yüreğinin ormanında
utanır halelerinden yabani otlar bakamaz
yanlış yapamaz bu belalı sevdam
yanlışı bir sana… tatlı belasıdır.