Natassa Bofiliou

Νατάσσα Μποφίλιου - Οι Τελευταίες Μέρες
http://youtu.be/r18syrS7A8w

Τις τελευταίες μέρες μου
θα τις ρίξω στη θάλασσα
νιώθω λες και μεγάλωσα
για να βρεθώ με 'κεινη

σε παραλία απόμερη
μ' ένα φθαρμένο μοντγκόμερι
θα στήσω την πολυθρόνα μου
για τη γριά μου τη μνήμη

Τις τελευταίες μέρες μου
θα τις μετράω σ' απογεύματα
θα παραθέτω γεύματα
για τα φαντάσματά μου

θα ξαγρυπνάω ως τις δυόμιση
κάνοντας μια ταξινόμηση
στις εμπειρίες του βίου μου
στα παιδικά όνειρά μου

τις τελευταίες μέρες μου
θα τις ρίξω στη θάλασσα
να δω όπως μεγάλωσα
τι ψάρια μείναν να πιάσω

κι όταν ενώσω τα νήματα
θα μ' απαγάγουν τα κύματα
κι απ'τον βυθό ως τον αφρό
σαν ένα κύμα κι εγώ
θα περάσω

Νατάσσα Μποφίλιου - Ο Γλάρος
http://youtu.be/Ruxo7pv2b1s

Μια Κυριακή απόγευμα, Αγίου Κωνσταντίνου
σαν όνειρο την είδες μικρό περαστικό
και φύσηξε ένας άνεμος από παλιές σημύδες
καθώς σε προσπερνούσε στο μαύρο της παλτό

Κι ήταν τα μάτια της υγρά
σαν το νερό στη λίμνη
και μέσα τους επέπλεαν λευκά πουλιά νεκρά
αυτά που ήταν να γίνει

Περίμενες στην αίθουσα να έρθει κι η σειρά σου
γελώντας τη σχολίαζε κάποιος ηθοποιός
αφού δεν το 'χουν μέσα τους τι θέλουν ορισμένοι
και εσύ μόνος σκεφτόσουν, σκυφτός και σιωπηλός

Κι ήταν τα μάτια της υγρά
σαν το νερό στη λίμνη
και μέσα τους επέπλεαν λευκά πουλιά νεκρά
αυτά που ήταν να γίνει

Μια καστανή διαλέξανε ποιητική αδεία
και πάνω στην υπόκλιση μακριά απ'τη σκηνή
ο άνεμος σου έφερε την ίδια μελωδία
που 'παιζε ένας πλανόδιος όταν την είχες δει

Γιατί μπορεί το θέατρο να γίνει και ζωή
μπορεί να είναι και ζωή

Νατάσσα Μποφίλιου - Δεμένη
http://youtu.be/cU-yXQLXxXM

Μεγάλωνα στην τσέπη του πατέρα μου
Δεμένη μ' αλυσίδα στα κλειδιά του
Με τ' όνομα, τ' αμάξι και τα σπίτια του
Και μ' όλα τα μεγάλα ονειρά του

Μεγάλωνα στης μάνας μου τα δάκρυα
Σα σκάλισμα σε βέρα από πλατίνα
Που έβγαζε και άφηνε στην άκρια
Καθώς έπλενε πιάτα στην κουζίνα

Τί με ρωτάς
Τι να σου λέω
Εδώ τα βλέπεις
Θες με κρατάς
Κι αν δε σου κάνω
Με επιστρέφεις

Δεν έχω μάθει δυστυχώς, να μην ανήκω
Μια στο βοσκό, μια στο μαντρί και μια στο λύκο

Μεγάλωνα γι' αυτούς που περιμένανε
Και ύστερα για χάρη κάποιου ψεύτη
Και μέρα με τη μέρα αντί για μένανε
Τη μάνα μου αντικρύζω στον καθρέφτη

Τί με ρωτάς
Τι να σου λέω
Εδώ τα βλέπεις
Θες με κρατάς
Κι αν δε σου κάνω
Με επιστρέφεις

Δεν έχω μάθει δυστυχώς, να μην ανήκω
Μια στο βοσκό, μια στο μαντρί και μια στο λύκο

Νατάσσα Μποφίλιου - Μονόλογος
http://youtu.be/BoX1IQjxdbc

Γύρισες
πρέπει να φας
ποτέ σου πια δε με φιλάς
λες και έχεις κάτι
δεν είχα ύπνο κι είπα να πιω λίγο νερό
και σ' άκουσα, δεν είναι τόσο τρομερό
δεν είναι τόσο τρομερό

Να προσέχεις, να μην μπλέκεις
ό,τι θες εδώ το έχεις
ό,τι θες εδώ το έχεις

να προσέχεις, να μην μπλέκεις
ό,τι θες εδώ το έχεις
ό,τι θες εδώ το έχεις

δεν είχα ύπνο κι είπα να κάνω ένα τσιγάρο
και σ' άκουσα, δε σε τσεκάρω
δε σε τσεκάρω

Πες μου μόνο, είσαι εντάξει
να προσέχεις με τ' αμάξι
να μην πίνεις με τ' αμάξι

πες μου μόνο, είσαι εντάξει
να προσέχεις με τ' αμάξι
να μην πίνεις με τ' αμάξι

πέσε τώρα να ξαπλώσεις
σου 'χω στρώσει
κουταβάκι που δε λέει να μεγαλώσει

πέσε τώρα να ξαπλώσεις
σου 'χω στρώσει
κουταβάκι που δε λέει να μεγαλώσει

πέσε τώρα να ξαπλώσεις
σου 'χω στρώσει
κουταβάκι που δε λέει να μεγαλώσει

Νατάσσα Μποφίλιου - Η Καρδιά Πονάει Όταν Ψηλώνει
http://youtu.be/_4T2cykv95k

Από μικροί μαθαίνουμε να χάνουμε
η απώλεια θα μπορούσε να 'ναι κούνια μας
δεν μπορείς να τα ΄χεις όλα
πρώτη φράση που μαθαίνουμε

Από μικροί πρέπει να μοιραζόμαστε
τα γλυκά και τα παιχνίδια με τ' αδέρφια μας
μάθε πλέον να μοιράζεσαι
έτσι δίνουμε ό,τι παίρνουμε

και τα χρόνια περνάνε
και ό,τι τρώμε κερνάμε
δίνουμε ό,τι αποκτάμε
ώσπου κάτι τελειώνει

και οι άνθρωποι φεύγουν
και εμείς δεν αντιδράμε
μάθαμε να ξεχνάμε
και να μένουμε μόνοι

μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα

η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα

η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα
πάντα

η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα

Νατάσσα Μποφίλιου - Το Δωμάτιο
http://youtu.be/u14000nn3kg

Του φτιάξανε στα μέτρα του δωμάτιο
και το 'βαψαν γαλάζιο να του ανήκει
και αυτός εκεί προστάτευε τους δίσκους του
και πλήρωνε αιώνια το νοικί

Κάθε πρώτη του μηνός η πληρωμή
και δεν ήταν καν το φως μες στην τιμή
κάθε πρώτη του μηνός στα σκοτεινά
ορκιζόταν πως δε θα ΄βγαινε ξανά

Αγάπησε τους τοιχους στο δωμάτιο
τους πότισε με δάκρυα κι ιδρώτα
τον έξω κόσμο άφησε στην τύχη του
και κλείδωσε παράθυρα και πόρτα

Κάθε πρώτη του μηνός η πληρωμή
και δεν ήταν καν το φως μες στην τιμή
κάθε πρώτη του μηνός στα σκοτεινά
ορκιζόταν πως δε θα ΄βγαινε ξανά

Και μια πρώτη του μηνός
σπάει η οροφή
και τον έστειλε στα σύννεφα καρφί
κι όπως έφευγε κοιτούσε από ψηλά
το δωμάτιο ξενοίκιαστο ξανά

και σκεφτόταν κάθε πρώτη του μηνός
τι ενοίκιο να θέλει ο ουρανός

Νατάσσα Μποφίλιου - Συνέχεια Στα Όρια
http://youtu.be/WNxZjaVoM-w

Συνέχεια στα όρια κουράζομαι κι εγώ
να σε ταξιδεύω και να ναυαγώ.
Κούμπουσε με αν θες
τα 'παμε και χθες
δεν ενώνονται εύκολα οι ζωές.

Μπορείς να φύγεις πρώτα εσύ
μετά σ'ακολουθώ
κάποιος μένει πάντα στο βυθό.
Σήμερα εσύ,αύριο εγώ
τώρα όμως πρέπει να ντυθώ.

Κούμπωσε με τώρα θα καλέσω ένα ταξί
κάποιος κάνει πάντα την αρχή
Κάτσε μια στιγμή,δωσ' μου ένα φιλί
κάτι να'χω για τη διαδρομή.

Συνέχεια στα όρια λες κι είναι για κακό
να'ναι μια φορά κανονικό
Που'ναι τα κλειδιά,δεν σου λέω "γεια"
όταν φεύγεις το'χω γρουσουζιά.

Κούμπωσε με τώρα θα καλέσω ένα ταξί
κάποιος κάνει πάντα την αρχή
Κάτσε μια στιγμή,δωσ' μου ένα φιλί
κάτι να'χω για τη διαδρομή.

Συνέχεια στα όρια δεν έχω τι να πω
πάρε με το βράδυ,ρώτα με αν σ'αγαπώ.
Άλλο ένα φιλί,ήρθε το ταξί
κι όλο δυσκολεύει πιο πολύ.

Νατάσσα Μποφίλιου - Έτσι ειν' αυτά
http://youtu.be/ldfy0IJnd0w

Στο άδειο μου το σπίτι θα κλειδωθώ
κανείς να μη χτυπήσει, δεν είμαι εδώ
τραβάω τις κουρτίνες, ν'αλλάξω σκηνικό
μεγάλες οι ευθύνες να σε σκηνοθετώ

Παίρνω απόσταση και λέω πως σε μισώ
σχεδόν απόφαση, εκτός που σ'αγαπάω
Έτσι ειν' αυτά, έτσι ειν' αυτά
Έτσι ειν' αυτά, έτσι ειν' αυτά

Στο άδειο μου κρεβάτι θα σε σκεφτώ
σαν να χρωστάς σε κάτι, παίζεις κρυφτό
την πόρτα θ' ασφαλίσω, θα λύσω τα σκυλιά
τα μάτια μου να κλείσω, να δέσω τα φιλιά

Παίρνω απόσταση και λέω πως σε μισώ
σχεδόν απόφαση, εκτός που σ'αγαπάω
Έτσι ειν' αυτά, έτσι ειν' αυτά
Έτσι ειν' αυτά, έτσι ειν' αυτά

Παίρνω απόσταση και λέω πως σε μισώ
σχεδόν απόφαση, εκτός που σ'αγαπάω
Έτσι ειν' αυτά, έτσι ειν' αυτά

Μποφίλιου & Ιωαννίδης - Λοχαγός Έρωτας
http://youtu.be/D1IQxffV59c

Έκανε κρύο και με κέρασε κονιάκ
πριν αρνηθώ το 'πια και μου 'καψε τη γλώσσα
άραγε πόσα είχα στο νου μου να του πω
δεν είπα τίποτα, δεν είπα τίποτα
κάθε παράθυρο ανάσαινε ψυχρά
τ'άδειο δωμάτιο το ζέσταινε μια φλόγα
κι όταν τα λόγια μου σωθήκαν ξαφνικά
ήρθαν τ'ανείπωτα, ήρθαν τ'ανείπωτα

κι αυτός μ'αγκάλιασε... με φίλησε... με κοίταξε... και μίλησε

Να με λες λοχαγό έρωτα να στέκεσαι μπροστά μου προσοχή
να σκύβεις το κεφάλι να υψώνεις τη ψυχή
πριν ξεχυθώ στη μάχη να λες μια προσευχή
να ορκίζεσαι στης μάνας την ευχή
στο σπίτι και το κτήμα σε ονόματα, πατρίδες και σταυρούς

Και στους ωραίους λοχαγούς κυρίως σ'αυτούς
γιατί όταν χάνονται αυτοί είναι το κρίμα
γιατί όταν χάνονται αυτοί είναι το κρίμα

Έπεσ' η νύχτα και τον πήρε μακρυά
τ'άδειο δωμάτιο βυθίστηκε στο κρύο
άραγε πόσα είχα στο νου μου να του πω
δεν είπα τίποτα, δεν είπα τίποτα
μονάχα ΑΝΤΙΟ.

Νατάσσα Μποφίλιου - Εγώ Μεγάλωνα Για Σένα
http://youtu.be/djfyRepnfH0

Εγώ μεγάλωνα για σένα
και μάλωνα για σένα στους δρόμους
με τα υπόλοιπα παιδιά
τα βράδια ίδρωνα για σένα
και στον ύπνο μου για σένα
τολμηρά είχα κρυμμένα μυστικά

Μετά ωρίμαζα για σένα
και σκάρωνα θλιμμένα στιχάκια
που δεν τα διάβαζε κανείς
ετοιμαζόμουνα για σένα
και δεν άκουγα κανένα
που μου λεγε πως ίσως δεν φανείς

Και περάσαν οι ζωές μας
δεν βρεθήκαμε ποτέ μας
και τη θέση σου την παίρνουνε σκιές
μ' αγαπάνε με φροντίζουν
κάπου κάπου σε θυμίζουν
κι εσύ ζεις μονάχα πια μέσα απ' αυτές

Κι έτσι ζω μόνο για σένα
ετοιμάζομαι για σένα
ερωτεύομαι για σένα
περιμένοντας εσένα

Για σένα ήμουν και γινόμουν
το κάλο και το κακό μου
και δεν είχα μόνο έναν εαυτό
για σένα άλλαζα σα φύλλα
τη χαρά και τη μαυρίλα
και το σπίτι μου είχα πάντα ανοιχτό

Για σένα τράβαγα πιστόλι
από φόβο μ' είχαν όλοι
και δεν άντεχε στο πλάι μου ψυχή
φανταζόμουνα εσένα σε νοήματα χαμένα
και ήταν όλα μια καινούρια σου εκδοχή

Και περάσαν οι ζωές μας
δεν βρεθήκαμε ποτέ μας
και τη θέση σου την παίρνουνε σκιές
μ' αγαπάνε με φροντίζουν
κάπου κάπου σε θυμίζουν
κι εσύ ζεις μονάχα πια μέσα απ' αυτές

Κι έτσι ζω μόνο για σένα
ετοιμάζομαι για σένα
ερωτεύομαι για σένα
περιμένοντας εσένα

Κι έτσι ζω μόνο για σένα
ετοιμάζομαι για σένα
ερωτεύομαι για σένα
περιμένοντας εσένα

Νατάσσα Μποφίλιου - Ας Βρέχει
http://youtu.be/amYG5GbrAv4

Ας βρέχει κι ας έχει
οι μέρες μου κυλούν σαν το νερό
να αντέχει, να σ' έχει
εκείνη που για σένα συγχωρώ
κανένα δικό σου δε μισησα ποτέ
κι ούτε μπορώ

Κι εγώ θα μπαίνω στη ζωή σου μυστικά
σα να μην έφυγα ποτέ πραγματικά
κι όπως θα ψάχνω κάτι άλλο να σου πω
θα 'χω μια αγάπη πιο μετά απ'το σ' αγαπώ

Μην μπλέκεις, μην τρέχεις
στις σχέσεις σου μη γίνεσαι μωρό
ν' αντέχεις, να έχεις
εκείνη που για σένα συγχωρώ
κανένα δικό σου δε μίσησα ποτέ
κι ούτε μπορώ

Κι εγώ θα μπαίνω στη ζωή σου μυστικά
σα να μην έφυγα ποτέ πραγματικά
κι όπως θα ψάχνω κάτι άλλο να σου πω
θα 'χω μια αγάπη πιο μετά απ'το σ' αγαπώ

Μ' αρέσει η θέση
που παίρνει η αγάπη στον καιρό
ας βρέχει κι ας έχει
στο τέλος όλα γίνονται νερό

Νατάσσα Μποφίλιου - Μέρες του Φωτός
http://youtu.be/L8y4NHXgrj8

Translation
http://www.allthelyrics.com/forum/gr...o-english.html

Meres tou fotos translated by Kmmy -> http://www.allthelyrics.com/forum/gr...o-english.html

[Eczkf5lrGeU]http://www.youtube.com/watch?v=Eczkf5lrGeU[/video]

Τίτλος: Λοχαγός Έρωτας	Τitle: Lochagos Erotas
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης Πρώτη εκτέλεση: Νατάσσα Μποφίλιου & Αλκίνοος Ιωαννίδης CD: Οι μέρες του φωτός (Sony Music 4 June 2012) Track no: 03 (2o CD)	Lyrics: Gerasimos Evagelatos Music: Themi Karamouratidis Sung by Natassa Bofiliou & Alkinoos Ioannidis CD: I meres tou fotos (Sony Music 4 June 2012) Track no: 03 (2nd disk)
Έκανε κρύο και με κέρασε κονιάκ πριν αρνηθώ το 'πια και μου 'καψε τη γλώσσα άραγε πόσα είχα στο νου μου να του πω δεν είπα τίποτα, δεν είπα τίποτα. Kάθε παράθυρο "ανάσαινε" ψυχρά, τ'άδειο δωμάτιο το ζέσταινε μια φλόγα κι όταν τα λόγια μου σωθήκαν ξαφνικά, ήρθαν τ'ανείπωτα, ήρθαν τ'ανείπωτα. Kι αυτός μ'αγκάλιασε με φίλησε με κοίταξε και μίλησε: "Να με λες "Λοχαγό Έρωτα", να στέκεσαι μπροστά μου προσοχή, να σκύβεις το κεφάλι να υψώνεις τη ψυχή. Πριν ξεχυθώ στη μάχη, να λες μια προσευχή, να ορκίζεσαι στης μάνας την ευχή, στο σπίτι και το κτήμα σε ονόματα, πατρίδες και σταυρούς" Και στους ωραίους Λοχαγούς κυρίως σ'αυτούς, γιατί όταν χάνονται αυτοί είναι το κρίμα... γιατί όταν χάνονται αυτοί είναι το κρίμα... Έπεσ' η νύχτα και τον πήρε μακρυά, τ'άδειο δωμάτιο βυθίστηκε στο κρύο. Άραγε πόσα είχα στο νου μου να του πω, δεν είπα τίποτα, δεν είπα τίποτα, μονάχα "αντίο".	It was cold, and he treated me some cognac-brandy before even try to refuse, I drink it and felt my tongue burning I wonder how many things I intented of telling him I said nothing, I said nothing. Every window was coldly "breathing", empty room was kept warm by just a flame and when my words suddenly ended, it was the time for the untold ones, the untold ones. And he hugged me, kissed me, gave me a glance and told: "You should call me "Captain Eros", you should stand to attention before me, you should bend your head, raise your soul. Before I dive myself to the battle, you should spell a prayer, (and) make a vow to mother's wish, to home, to land, to the names, the homelands and the crosses" And to handsome Captains, primarily to them, cause it's a shame when they get lost... cause it's a shame when they get lost... The night came to drive him far away empty room is deeply in cold. I wonder how many things I intented of telling him, I said nothing, I said nothing, just a "goodbye".

Ps. Infos about Eros -> http://en.wikipedia.org/wiki/Eros

[MBvT_QgZbO0]http://www.youtube.com/watch?v=MBvT_QgZbO0[/video]

Τίτλος: Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει	Τitle: I kardia ponai panda otan psiloni
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης Πρώτη εκτέλεση: Νατάσσα Μποφίλιου CD: Οι μέρες του φωτός (Sony Music 4 June 2012) Track no: 05 (2o CD)	Lyrics: Gerasimos Evagelatos Music: Themi Karamouratidis Sung by Natassa Bofiliou CD: I meres tou fotos (Sony Music 4 June 2012) Track no: 05 (2nd disk)
Από μικροί μαθαίνουμε να χάνουμε, η απώλεια θα μπορούσε να 'ναι κούνια μας, "Δεν μπορείς να τα ΄χεις όλα" πρώτη φράση που μαθαίνουμε. Από μικροί πρέπει να μοιραζόμαστε τα γλυκά και τα παιχνίδια με τ' αδέρφια μας, "Μάθε πλέον να μοιράζεσαι" κι έτσι δίνουμε, ό,τι παίρνουμε. Και τα χρόνια περνάνε και ό,τι τρώμε κερνάμε, δίνουμε ό,τι αποκτάμε, ώσπου κάτι τελειώνει... Kαι οι άνθρωποι φεύγουν κι εμείς δεν αντιδράμε, μάθαμε να ξεχνάμε και να μένουμε μόνοι. Mα "η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει", να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά, "η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει, πάντα..."	Since we're too young we learn how to loose, sense of loss could easily replace our cradle, "You can't have everything" it's the first phrase we learn. Since we're too young we learn to share candies and toys with our brothers and sisters, "From now on, you have to learn how to share" and that's how we give, whatever we accept. And years pass and we treat whatever we have for lunch, we give whatever we get, till something ends... And people leave and we show no reaction to this, we learned how to forget and how to be alone. But "heart is always in pain while grows taller", remember this my tiny heart, "heart is always in pain while grows taller, always..."

[MlylYTvBl7E]http://www.youtube.com/watch?v=MlylYTvBl7E[/video]

Τίτλος: Δεμένη	Τitle:Demeni
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης Πρώτη εκτέλεση: Νατάσσα Μποφίλιου CD: Οι μέρες του φωτός (Sony Music 4 June 2012) Track no: 01 (2o CD)	Lyrics: Gerasimos Evagelatos Music: Themi Karamouratidis Sung by Natassa Bofiliou CD: I meres tou fotos (Sony Music 4 June 2012) Track no: 01 (2nd disk)
Μεγάλωνα στην τσέπη του πατέρα μου δεμένη μ' αλυσίδα στα κλειδιά του. Με τ' όνομα, τ' αμάξι και τα σπίτια του και μ' όλα τα μεγάλα ονειρά του. Μεγάλωνα στης μάνας μου τα δάκρυα, σαν σκάλισμα σε βέρα από πλατίνα, που έβγαζε και άφηνε στην άκρια, καθώς έπλενε πιάτα στην κουζίνα. Τί με ρωτάς Τι να σου λέω Εδώ τα βλέπεις Θες με κρατάς κι αν δε σου κάνω με επιστρέφεις Δεν έχω μάθει δυστυχώς, να μην ανήκω Μια στο βοσκό, μια στο μαντρί και μια στο λύκο Μεγάλωνα γι' αυτούς που περιμένανε, και ύστερα για χάρη κάποιου ψεύτη. Και μέρα με τη μέρα αντί για μένανε τη μάνα μου κοιτάζω στον καθρέφτη.	I was grewing old in my father's pocket tighted by a chain on his keys. Beside his surname, his car and his houses and with all his "great" dreams. I was grewing old in my mother's tears, like an engraved figure over a ring of platinum, that she used to take off her finger and save it, while she was washing the dishes. What do you ask me What can I say to you I'm all you see If you want, you can keep me and if I don't meet your tastes you can send me back. Unfortunately, I haven't learned of not being a "possession" either to shepherd, to herd or to wolf. I was grewing old for those who waited for it and afterwards for the favor of some liar. And day after day, instead of me, I stare my mother in the mirror.