Τα τόσα λάθη
All these mistakes*
Μ' ένα ποτήρι πίκρα γεμάτο
With a glass full of pain
και τον καημό μου συντροφιά
and my sorrow as company
στον εαυτό μου πιάνω κουβέντα
I start talking to myself
και του ζητώ παρηγοριά.
and I beg for some comfort.
Τα τόσα λάθη πώς να σβήσω
How can I erase all these mistakes
και πώς να βρω το γυρισμό
and how can I find my way back
τώρα που έχασα τα πάντα
now that I've lost everything
απ' το δικό μου εγωισμό.
through my own selfishness.
Μετανιωμένος λέω συγγνώμη
Regretful, I'm asking for forgiveness
δεν το αρνούμαι φταίω εγώ
I'm to blame, I don't deny it
μα δεν υπάρχει κανένας δρόμος
but there's no way
απ' τ' αδιέξοδο να βγω.
out from this dead end.
* Literally "the so many mistakes", but it doesn't sound well
Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.
~Δημόκριτος~