Στέρεο Νόβα - "Με θέλεις, χωρίς εσένα"

Thread: Στέρεο Νόβα - "Με θέλεις, χωρίς εσένα"

Tags: None
  1. Christiana Pravda said:

    Default Στέρεο Νόβα - "Με θέλεις, χωρίς εσένα"

    Το τέλος της παράκαμψης
    Κοίταξε πόσα αυτοκίνητα επιστρέφουν κι έρχονται
    Καθώς αφήνουμε τα σύρματα πίσω μας
    Οι μάρκες τους εκτοπίζουν τις λέξεις μας
    Στέκομαι στο έδαφος
    Μα δε με θέλεις...
    Χωρίς εσένα, θα είμαι πιο μπροστά από σένα
    Δεν έχω τίποτα να σου δώσω
    Κι είναι τόσο δύσκολο να σου εξηγήσω
    Περισσότερο από κάθε άλλη φορά
    Γιατί μου αρέσουν τα εργοστάσια
    Κάθε φορά που κοιτάζω εσένα
    Ένα ταξίδι από τα γόνατα ως τα δάχτυλα
    Η αντανάκλαση της σύγχυσης
    Οι μέρες και τα ισόμετρα πέταλα
    Η ανακάλυψη του οίκτου
    Σαν αεροπλάνο πετά και μας εγκαταλείπει

    Κι αν δεν ήταν τόσο ωραία εδώ
    Θα μπορούσα να έρθω μαζί σου
    Μα έχω βαρεθεί να σου ζητώ συγγνώμη
    Κι είναι βέβαιο πως δε μπορώ ν' αλλάξω
    Γιατί ο κόσμος είναι μια χούφτα από εκατομμύρια μόρια
    Κι η κατανόηση δείχνει ν' αργοπεθαίνει
    Λεπτό με το λεπτό
    Αστέρι μ' αστέρι
    Δορυφόρο με δορυφόρο

    Δώσ' μου τα χέρια σου
    Κράτησε μακριά τα ψέματα
    Χάρισέ τα σ' αυτούς που μπορούν να σε πιστέψουν
    Θέλεις ν' ακούσεις τόσα πολλά
    Κι εγώ θέλω να κλάψω
    Να κοιτάξω το χώμα σαν τη μόνη αλήθεια
    Σε σκέφτομαι...
    Μέσα από εσένα είδα εμένα
    Τη στρογγυλή άκρη της Γης
    Την απέραντη ακινησία που επεκτείνει την απόσταση
    Κι εξαλείφει το φως...
     
  2. kmmy's Avatar

    kmmy said:

    Default

    the end of the shunt
    look how many cars drive back
    as we leave the wires behind
    their brands displace our words
    i stand on the ground
    if you don't want me...
    without you, i'll be ahead of you
    i have nothing to give you
    and is so hard to explain to you
    more than any other time
    why i like the factories
    every time i look at you
    is a trip from knees to fingers
    the reflexion of the confusion
    the days and the petals
    the discovery of compassion
    like a plane flies and leaves us

    and if it wasn't so nice here
    i could've come with you
    but i'm tired of apologizing to you
    and i can't change for sure
    cause the world is a part of millions of molecules
    and the understanding seems to be dying
    minute after minute
    star after star
    satelite after satelite

    give me your hands
    keep the lies away
    tell them to those who can believe you
    you want to hear so many things
    and i want to cry
    to see the land as the only truth
    i'm thinking of you
    i saw myself in you
    the round edge of the earth
    the vast immobility that extends the distance
    and eliminates the light