SeN HiÇ SeNSiZ KaLMaDıN Ki !

Ne yapsam da unutamıyorum seni,
Sesini kulağımdan, resmini gözlerimden silemiyorum
Sen yanımda olmasan da ;
Bir başkasına bakıpta ihanet etmiyor gözlerim
Bir başkasının sesini duymuyor kulaklarım,
Senden başka kimsenin adını söylemiyor dudaklarım,
Sen yokken; gözlerimle,dilimle,zihnimle ve bedenimle rest çekiyorum koca aleme.
Sensizlik acısının ne olduğunu biliyormusun ? Bilemezsin…
Ama ben bu acının ne olduğunu çok iyi biliyorum
Çünkü yaşadığım hayat serüveninde sadece seni sevdim,
Sadece sana kaldım,ve şimdi de sen değil ben sensiz kaldım…
Giderken arkana bile bakmadın,birtek kelime etmedin
Şimdi benim de sana söyleyecek bir tek sözüm yok
Şimdi kendimi gömüyorum sensizliğe,
Hemde hiç çıkmamak üzere…
Her geçen gün sürükleyecek beni biliyorum beterden daha da betere
Ama seni sevmeye inat ettim ben
Sen bende hem aşk hem sevgi hem acı hemde cansın
Ucunda ölüm bile olsa ne senden vazgeçerim ne de sevgimden.
Sevmesini bilmiyorsan sen sevme..Ama benden de vazgeçmemi sakın isteme
İstesen de bunu başaramazsın..
Her şeyimi aldın gittin..Bari bırakta yokluğunu seveyim
Çok görme bunu bana…
Nasıl ben saygı duyuyorsam ;
Sen de saygı duy! Konuştuğumuz ve yaşadığımız her ana
Senin bana yaptığını yapmadım…
Seviyormuş gibi görünmedim ben sana…
Okadar sevdim ki seni, bu sevgiyi anlatacak kelimeyi bile bulamadım
Sonunda çaresizliğin tam ortasına saplandım..
Sana olan sevgimi anla diye ;gecelerce gözyaşlarıyla
Çaresizlerin çaresine,sen değil ben yalvardım
Sevdiğini söyleyip kandırdığın,
Çekip giderken belki ölümüne terk ettiğin bu insanı hiç mi takmadın ?
Sensizken ölür mü diye hiç mi korkmadın ?
Bu sevgiyi bir gün anlarsan sakın dönüp arkana bakma,
Çünki giderken de bakmadın
Beni acısını bilmediğin sensizlikle baş başa bıraktın
Sensizliğin acısını sen nereden bileceksin ! Sen hiç sensiz kalmadın ki !!!
GöKHaN YıLDıZ