Can someone who speaks Greek write the text of these two interviews, please?

Thread: Can someone who speaks Greek write the text of these two interviews, please?

Tags: None
  1. didito_92 said:

    Smile Can someone who speaks Greek write the text of these two interviews, please?

    http://www.youtube.com/watch?v=XmjN8lKHrYY
    http://www.youtube.com/watch?v=fm-ioWxtsG0
    Hey guys, I'm new at this forum, I've learned Greek for almost half a year. If someone can write the transcription of the two interview of my favourite singer, it would be awesome
    I'm asking for this because I really want to read something that is interesting and at the same time to hear the words. So if it's not a big trouble, hope there is someone who can help me :P
     
  2. maria_gr's Avatar

    maria_gr said:

    Default

    1rst Interview

    Sister:
    Νιώθω άσχημα όταν κυκλοφορώ μαζί του γιατί νιώθω ότι του κάνω χαλάστρα. Ξέρεις… εν τω μεταξύ, καμία κοπέλα δεν είναι διακριτική μαζί του, ξέρεις, κοιτάνε… και λέω φαντάσου να ήμουν η κοπέλα του πώς θα ένιωθα. Είναι εντάξει, φυσιολογικό απλά ο Κώστας δε μένει σ’ αυτό, δηλαδή δεν είναι μόνο όμορφος, έχει πολλά χαρίσματα που ελπίζω ο κόσμος και όλοι εδώ να τα ανακαλύψουνε.

    Mother:
    Μου λείπει πολύ, αφάνταστα αλλά μου λείπει με χαρά. Δεν έχει πάει φαντάρος, είναι κάπου που του αρέσει… αυτό που θέλει, αυτό που θέλει να κάνει.

    Reporter:
    Σας είχε πει ότι είχε όνειρο να γίνει τραγουδιστής;

    Mother:
    Ότι είχε καλλιτεχνικά μέσα του πολλά είχε, απλά δεν τα είχε ξεκαθαρίσει ο ίδιος. Τα τελευταία δύο χρόνια το έβγαλε προς τα έξω.

    Sister:
    Χαίρομαι πολύ που έφυγε από το σπίτι γιατί κουράστηκα πολύ να τον ακούω όλη μέρα να τραγουδάει και να του λέω Κώστα σε παρακαλώ σταμάτα. Ήρθε εδώ τουλάχιστον και να τον ακούνε όλοι αυτοί που έχουν σχέση απόλυτη με τη μουσική και να τον βοηθήσουν να γίνει πολύ καλύτερος απ’ ό,τι στα δικά μου μάτια είναι.

    Mother:
    Ονειρεύομαι τα όνειρά του.
    Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.

    ~Δημόκριτος~
     
  3. maria_gr's Avatar

    maria_gr said:

    Default

    2nd Interview (Incomplete)

    Μαρτάκης:
    Έχω αρχίσει και κοκκινίζω; Ντρέπομαι…
    Στεφανίδου:
    Καλά εσύ έτσι έκανες από μικρός; «Παντρευόσουνα» συνέχεια; Πώς σου ήρθε;
    Μαρτάκης:
    Δυο φορές.
    Στεφανίδου:
    Δύο «γάμους» έχεις κάνει στο σχολείο;
    Μαρτάκης:
    Στον παιδικό σταθμό.
    Στεφανίδου:
    Ένας
    Μαρτάκης:
    Ο ένας…
    Στεφανίδου:
    Ο πρώτος στον παιδικό σταθμό…
    Μαρτάκης:
    Και την λέγανε Ζωή, μια ξανθιά πολύ όμορφη κοπελίτσα. Και πρώτη δημοτικού, αμέσως μετά ένα χρόνο… δε μου άρεσε η Ζωή… και παντρεύτηκα τη Φωτεινή. Όπως καταλαβαίνεις αγαπώ το γάμο, μ’ αρέσει ο γάμος γενικά…
    Στεφανίδου:
    Τις πλήγωνες από μικρός δηλαδή τις γυναίκες;
    Μαρτάκης:
    Εεεε εντάξει
    Στεφανιδου:
    Πάντως είσαστε ομορφόσογο… μάνα καλλονή, αδερφή, αδερφός, είστε όλοι στην οικογένεια.
    Μαρτάκης:
    Εντάξει, βλεπόμαστε.
    Στεφανίδου:
    Και άτακτος, λέει, άτακτος από μικρός.
    Για πες μου λίγο, πώς ήταν η περίοδος που χώρισαν οι γονείς σου; Ή πώς μεγάλωσες ως παιδί χωρισμένων γονιών. Σε ρωτώ γιατί πια κι εδώ στο κοινό, βεβαίως και δε θα ρωτήσω γιατί έχουμε ανήλικα παιδάκια, φαντάζομαι όμως ότι θα υπάρχουν σίγουρα κάποια παιδιά που οι γονείς τους έχουν χωρίσει. Γιατί ένας στους δύο γάμους διαλύεται πλέον δυστυχώς. Κι επειδή μας παρακολουθούν και πολλά παιδιά απ’ το σπίτι που βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις και γονείς που κάνουν λάθη στο χωρισμό, θέλω να μου πεις λίγο εσύ πώς μεγάλωσες.
    Μαρτάκης:
    Αυτό που είπες ότι οι γονείς κάνουνε το λάθος συνήθως, ήτανε μια δύσκολη περίοδος για όλους μας, για την οικογένειά μου. Είχαν όμως την εξυπνάδα οι γονείς μου αυτό που… εντάξει καλώς ή κακώς είναι δύο άνθρωποι... ώριμοι άνθρωποι που δεν ταιριάζουνε, κακώς γιατί το καταλαβαίνουνε αφού έχουνε κάνει παιδιά και έχουνε ζήσει κάποια χρόνια μαζί, αλλά εκεί νομίζω είναι το έξυπνο που έκαναν οι γονείς μου δεν μετέδωσαν το χωρισμό τους και όλο αυτό που εντάξει όταν χωρίζεις… δεν πλακώθηκαν στο ξύλο απλά ‘φτασαν σε ένα σημείο που άρχισαν οι καβγάδες, δεν ταιριάζουνε και το διέλυσαν.
    Στεφανίδου:
    Εσύ πόσων χρονών ήσουνα;
    Μαρτάκης:
    Ήμουνα γύρω στα δύο, τριών περίπου.
    Στεφανίδου:
    Ήσουνα πολύ μικρούλης.
    Μαρτάκης:
    Περίπου, ναι
    Στεφανίδου:
    Αυτό σημαίνει ότι δεν είχες και έντονες παραστάσεις από τον χωρισμό, δηλαδή δεν ήταν κάτι το οποίο βίωσες πολύ έντονα, γιατί στα τρία ακόμα τα παιδάκια…
    Μαρτάκης:
    Δεν καταλαβαίνεις πολλά…
    Στεφανίδου:
    Είναι κολλημένα στη μαμά… πιο μεγάλα όμως το βιώνουν… πρέπει να ήταν για τη αδερφή σου πιο δύσκολα…
    Μαρτάκης:
    Για την αδερφή μου ήταν πιο δύσκολο, ναι.
    Στεφανίδου:
    Όμως έζησες καλά στη συνέχεια; Δηλαδή υπάρχουν παιδιά που κρατούν το χωρισμό μέσα τους μέχρι να ενηλικιωθούν, μη σου πω ότι δεν τους φεύγει και ποτέ γιατί ίσως είναι αυτά τα οποία συμβαίνουν μετά τον χωρισμό. Για σένα πώς ήταν τα πράγματα;
    Μαρτάκης:
    Δεν μου έχει μείνει κανένα απωθημένο η αλήθεια είναι και γι’ αυτό ευχαριστώ τους γονείς μου γενικά, και τους δύο, που δεν μετέδωσαν, αυτό που σου είπα και πριν, το χωρισμό τους σε μένα και την αδερφή μου. Βέβαια βοήθησε ότι ήμουν και μικρός όντως. Και μετά ξανασυνέχισαν τις ζωές τους και οι δύο και ο μπαμπάς μου και η μητέρα μου, ξαναπαντρεύτηκαν. Ο πατέρας μου παντρεύτηκε αρκετά χρόνια πιο μετά… ήτανε δύσκολα, αλλά αυτό... θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό γιατί μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που υπήρχε αγάπη, παρ’ όλο που δεν ταίριαζαν οι άνθρωποι υπήρχε αγάπη και από τον καινούριο μπαμπά, γενικά υπήρχε κλίμα πολύ θετικό.
    Στεφανίδου:
    Τον είπες καινούριο μπαμπά…
    Μαρτάκης:
    Ναι ναι μπαμπάς μου είναι, τον θεωρώ μπαμπά μου.
    Στεφανίδου:
    Κοίτα, κοίτα…
    Μαρτάκης:
    Κώστα τον λένε
    Στεφανίδου:
    Κι αυτόν Κώστα;
    Μαρτάκης:
    Κώστα τον λένε, ναι.
    Στεφανίδου:
    Κοίτα, αν τον λες μπαμπά σου σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος έχει κατακτήσει κάτι πολύ μεγάλο γιατί όση αγάπη και να δώσεις σε ένα παιδί, είναι δύσκολο να έχει την ανάγκη να σε πει μαμά ή μπαμπά, όση αγάπη… γιατί έχει το μπαμπά του, έχει τη μαμά του. Εσύ… επέλεξες εσύ να τον λες μπαμπά ή στο επέβαλαν;
    Μαρτάκης:
    Όχι, ο μπαμπάς μου μού έκανε μία μέρα επειδή εγώ όταν είχα νεύρα, ο δεύτερος μπαμπάς μου, όταν είχα νεύρα και δεν μου έκανε τα χατίρια τον έλεγα Κώστα. «Άκου να σου πω, Κώστα…». Όταν μου ‘κανε το χατίρια και ήταν όλα καλά… μπαμπά μου… Κάπου είχε φρικάρει ο πατέρας μου, τον έλεγα Κώστα και δεν καταλάβαινε. Και με πιάνει μια μέρα και μου λέει ότι, «κοίταξε να δεις, καταλαβαίνω ότι δεν είμαι ο φυσικός σου μπαμπάς», σε πολύ μικρή ηλικία όλα αυτά… ήμουνα από μικρός… δούλευε το μυαλό γι’ αυτό μου μίλησε. Μου λέει «Ξέρω ότι δεν είμαι ο φυσικός σου μπαμπάς, δεν έχω πρόβλημα να με λες Κώστα ή μπαμπά, θέλω ένα απ’ τα δύο όμως. Δηλαδή ό,τι και να συμβαίνει είτε καλό είτε κακό θέλω να με λες Κώστα ή μπαμπά, διάλεξε ένα». Κι επειδή διάλεξε καλή χρονική περίοδο γιατί τον είχα περάσει από τεστ εγώ πριν και τον πήρα αγκαλιά και του ‘πα, «εντάξει, μπαμπά».

    That’s until 5:39. I’ll do the rest later cause I wanna watch something right now.
    Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.

    ~Δημόκριτος~
     
  4. didito_92 said:

    Default

    wow you are so quick, thank you very very much Maria take your time for the rest, ευχαριστώ παρά πολύ !! :P
     
  5. maria_gr's Avatar

    maria_gr said:

    Default

    Second part

    Στεφανίδου:
    Ξέρεις… ήσουνα τυχερό παιδί.
    Μαρτάκης:
    Ναι, αυτό…
    Στεφανίδου:
    Γιατί από αυτά που μου λες καταλαβαίνω ότι ο άνθρωπος που μπήκε στη ζωή της μητέρας σου, σε κέρδισε. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, πρέπει να ‘ταν… το «μπαμπά» κατακτιέται. Η κουβέντα που μου λες είναι μια κουβέντα ενός ανθρώπου ώριμου που δίνει αγάπη, άρα σημαίνει ότι ήταν ένας άνθρωπος που σημάδεψε τη ζωή σου θετικά και ο οποίος στάθηκε πραγματικά ως πατέρας.
    Μαρτάκης:
    Ακριβώς, ακριβώς, αλήθεια είναι αυτό. Γενικά ό τι είμαι σαν άνθρωπος, η ύλη… ανήκει στον πατέρα μου, και πολλά πράγματα από την προσωπικότητά μου, αλλά ένα πολύ μεγάλο μέρος της προσωπικότητάς μου οφείλεται στο δεύτερο μπαμπά μου. Είναι αυτός που με μεγάλωσε και μου ‘μαθε ό τι ξέρω μέχρι τώρα.
    Στεφανίδου:
    Και κάτι ακόμα. Είπες ότι τους περνούσες από τεστ, τους περνούσες από δοκιμασίες, λέει, τον νέο πατέρα. Τι του ‘κανες;
    Μαρτάκης:
    Survivor!
    Στεφανίδου:
    Survivor!?
    Μαρτάκης:
    Τον έβαζα να περνάει μέσα από λάστιχα ξέρεις και τέτοια…
    Στεφανίδου:
    Τι του ‘κανες δηλαδή;
    Μαρτάκης:
    Όχι, όχι. Στις πρώτες μας διακοπές που θυμάμαι, που είχαμε πάει ως νέα οικογένεια… θέλανε δυο άνθρωποι να περπατάνε χέρι-χέρι μαζί, έμπαινα εγώ στο κέντρο. Κράταγα εγώ απ’ τη μία το μπαμπά, απ’ την άλλη τη μαμά.
    Στεφανίδου:
    Τους χώριζες!
    Μαρτάκης:
    Ναι… Το βράδυ, ας πούμε, πηγαίναμε για ύπνο. Κοιμόντουσαν σε διπλό κρεβάτι ως ζευγάρι… στη μέση εγώ!
    Στεφανίδου:
    Απαπα.
    Μαρτάκης:
    Γενικά ήμουνα πολύ προστατευτικός απέναντι στη μάνα μου χωρίς να το καταλαβαίνω. Δεν ήτανε… δεν είχα τη λογική τότε να σκεφτώ για ποιο λόγο το κάνεις… μου ‘βγαινε ασυναίσθητα όλο αυτό. Ήθελα να καταλάβω, να αισθανθώ ότι ο καινούριος μου μπαμπάς αγαπάει πραγματικά τη μητέρα μου.
    Στεφανίδου:
    Και ξέρεις αυτό δεν το κάνουν όλοι και δεν το κάνουν εύκολα και ήτανε λάθος που το κάνανε, παλιοκακομαθημένο παλιόπαιδο. Λάθος ήτανε!
    Μαρτάκης:
    Όντως.
    Στεφανίδου:
    Που σ’ αφήνανε, αλλά φαίνεται αυτή η μάνα, αυτή η μάνα σου ‘χε τρομερή αδυναμία κι εκτός από σένα που τον πέρναγες από τεστ, τον πέρναγε και η μάνα. Σου λέει, αν το μωρό μου το αφήσει να κοιμηθεί και τ’ αντέξει κι αυτό, θα τον παντρευτώ. Έτσι κι έγινε.
    Μαρτάκης:
    Όχι, η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ καλός και με μένα και με την αδερφή μου. Κι η μάνα μου αντίστοιχα, εκ των υστέρων μου το είπε, ήθελε πρώτα να αισθανθεί ότι αγαπάει εμάς πραγματικά και μετά θα έκανε όποιο βήμα μαζί του. Ήθελε να αισθανθεί σίγουρη για τα παιδιά της, ότι αυτός ο άνθρωπος αγαπάει τα παιδιά της πρώτα, που σημαίνει ότι αν αγαπάει τα παιδιά της αγαπάει κι εκείνη πάρα πολύ.
    Στεφανίδου:
    Έτσι, θα σε φέρω τώρα λίγο στο σήμερα.
    Μαρτάκης:
    Ναι… τέλος όλα καλά.
    Στεφανίδου:
    Είναι το κομμάτι φαντάζομαι των συνεντεύξεων που κανείς έχει το μεγαλύτερο άγχος γιατί είναι κομμάτια της ζωής των ανθρώπων που δεν είναι εύκολο πάντα να τα μοιράζεται κανείς, να τα συζητά. Είναι κομμάτια που μπορεί να έχουμε πονέσει, να έχουμε συγκινηθεί, να έχουμε χαρεί πολύ, ιδιαίτερες στιγμές.
    Μαρτάκης:
    Συνήθως τις χαρές τις λέμε…
    Στεφανίδου:
    Σωστό κι αυτό! Θα σε φέρω στο σήμερα.
    Μαρτάκης:
    Ωραία. Να αλλάξω και λίγο γιατί πιάστηκε το πόδι μου.
    Στεφανίδου:
    Δε μου λες, μιλάς Ρώσικα τώρα, έχω μάθει;
    Μαρτάκης:
    Εεεε μιλάω Ρώσικα… ξέρω κάποια βασικά.
    Στεφανίδου:
    Για πες δηλαδή καμιά κουβεντούλα.
    Μαρτάκης:
    Δε μπορώ… και έχω ηχογραφήσει κι ένα τραγούδι στα Ρώσικα.
    Στεφανίδου:
    Πάμε να τ’ ακούσουμε και θα σας πω μετά γιατί γελάω.
    Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.

    ~Δημόκριτος~
     
  6. didito_92 said:

    Default

    Thank you so much for taking time off to help me with this, I am really thankfull Maria, only one question - what does halastra mean because none of my translators has it, it shows it as a name of town??
     
  7. maria_gr's Avatar

    maria_gr said:

    Default

    Quote Originally Posted by didito_92 View Post
    Thank you so much for taking time off to help me with this, I am really thankfull Maria, only one question - what does halastra mean because none of my translators has it, it shows it as a name of town??
    Well, she says that when she goes somewhere with her brother, women around think it's his girlfriend and they don't go talk to him or flirt with him. That's why she feels bad.
    Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.

    ~Δημόκριτος~
     
  8. didito_92 said:

    Default

    thank you!
     
  9. maria_gr's Avatar

    maria_gr said:

    Default

    No problem
    Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.

    ~Δημόκριτος~
     
  10. didito_92 said:

    Default

    Last edited by didito_92; 09-20-2010 at 09:40 AM.
     
  11. didito_92 said:

    Default

    please, anyone?
     
  12. barcelonica said:

    Default

    The first video:

    Στικούδη:
    Λοιπόν τώρα μπορώ να ζητήσω τα πάντα; Γη και ουρανό; Μπορώ;

    Μαρτάκης:
    Ίδρωσα, με ίδρωσες.. Τι γυναίκα είναι αυτή.. Κάνε λίγο έτσι να δω κάτι.

    Στικούδη:
    Τι βιντεοκλίπ ήταν αυτό για το τραγούδι σου; Το ποτέ;

    Μαρτάκης:
    Σ' άρεσε;

    Στικούδη:
    Δηλαδή ειλικρινά, έχεις βαλθεί να μας τρελάνεις όλους, έτσι;

    Μαρτάκης:
    Ευχαριστώ πολύ!

    Στικούδη:
    Μισόγυμνος μέσα στην μπανιέρα, με πέντε υπέροχα κορίτσια να σε χαϊδεύουνε .. Σεξουαλική παρενόχληση σου κάνουνε!

    Μαρτάκης:
    Ε εντάξει, σιγά.. Πιάνουνε λίγο, εντάξει..

    Μαρτάκης:
    Για το cd μου το καινούριο, το "Πιο Κοντά", είμαι πολύ περήφανος, νιώθω πολύ περήφανος, από το εξώφυλλο, από το booklet μέσα, από τα τραγούδια, από τους συντελεστές όλους νιώθω πολύ όμορφα.

    Στικούδη:
    Είσαι μονογαμικός, πιστός..

    Μαρτάκης:
    Έτσι.

    Στικούδη:
    ...κι έχεις ένα βλέμμα που μαγνητίζει. Ο τέλειος άντρας, λοιπόν, ψάχνει την τέλεια γυναίκα;

    Μαρτάκης:
    Όντως.

    Στικούδη:
    Και πώς είναι η τέλεια γυναίκα για σένα;

    Μαρτάκης:
    Ε, κάνε ξανά άλλο ένα πλάνο από 'δω, από πάνω μέχρι κάτω.. Πάμε.. Αυτό είναι.

    Μαρτάκης:
    Να κάνω και το σταυρό μου.

    Στικούδη:
    Να κάνεις και το σταυρό σου.

    Μαρτάκης:
    Δύσκολες εποχές ζούμε, αλλά πάνε πολύ καλά τα πράγματα.
     
  13. didito_92 said:

    Default

    thanks a lot