Stavento-Pws tha sinexisw

''Αντε να δω πως θα ηρεμησω...''

Κοιτα που η μερα μου παλι ξεκινησε
και στον καφε απεναντι μου δεν σε βλεπω.
Ως και το μπρικι μου, σε αποθυμισε
για μενα μη ρωτας - εγω απλα αντεχω.

Βαζω τα ρουχα μου και τα παπουτσια μου
φοραω τη μασκα για να βγω στο καρναβαλι.
Ο ονειροκριτης, μου 'πε διστακτικα
πως και αυτη η μερα θα'ναι χαλι.

Μα δε γαμιεται - τωρα συνηθισα
εγινα ενα μ' ολα τ' αψυχα του κοσμου.
Σιγα τα λαχανα, μαλακα μου,
κατι θα βρω μες τη ρωγμη του χρονου.
Δεν ειμαι δα κι ο πρωτος που εχασα
ο,τι αγαπουσα για ενα Εγω και μονο.
Τι κι αν για λιγο ομορφα ενιωσα;
Ο τρισκαταρατος ακομα το πληρωνω....

Ακομα καιγομαι, ακομα σερνομαι
ακομα φτυνω τη χολη μου μες τη χουφτα.
Μη με ρωτας, σου λεω, αν ντρεπομαι
εχω τον εαυτο μου που φωναζει ''γιουχα''.

Καιω τα ρουχα σου και τα αντιγραφα
νομιζοντας πως ετσι θα σε αποφυγω.
Φτυνω τα κρινα σου, μα και τα νουφαρα
μονολογω "που θα παει θα ξεφυγω..."

Στο πρωτο απαγγειο μας νομιζα σ'αδειασα
απ'το κεφαλι, μα η καρδια μου αγκομαχαει.
Δευτερη σταση: ουτε που δακρυσα
το γαμημενο το κεφαλι μου ποναει.
Τριτη και τελειωσα -ειπα απο μεσα μου-
κοιτα τραγουδια ομως ακομα σου γραφω...

Αναρωτιεμαι, που πηγε η μπεσα μου;
Λες να την αφησα στον αδειανο μου ταφο;

Το πηρα αποφαση - δε συνεχιζεται
αυτη η κατασταση, καταντησε αηδια.
Δεν εισαι πλαι μου γιατι το διαλεξα
γιατι το να'μαστε μαζι δεν είχε ουσια...

Δεν ειχε νοημα ουτε και χρωματα
χαθηκαν ολα ξεθωριασαν απ'το ξυδι.
Τα ομορφα αρωματα, δυστυχως γιναν'
κι αυτα λεκες σε σαπιο σανιδι.
Το αγγιγμα σου, θυμαμαι δεν μ' αγγιζε
και η φωτια σου, γινηκε σταχτη.
Η αγαπη επαψε να υφαίνεται
για τα καλα στο μικρο μας τ'αδραχτι.

Το ονειρο μου, δεν το καταλαβες
το ονειρο σου, δεν εκατσα ν' ακουσω.
Αρα συμπερασμα: Εφτασε η στιγμη,
το τραγουδι καπου εδω να κλεισω...

Στον εαυτο μου, αυτα ψυθιρισα
αυτα μου ειπα - μπας κι ηρεμισω.
Λυπαμαι ακομα, που δεν σε νικησα,
μα που θα παει, καποτε θα σε νικησω...

Καποτε θα μπορω χωρις τη σκεψη σου
απλα κι εγω σαν ανθρωπος να ζησω.
Να μη με τυρανα το καθε βημα μου
θα βρω τον τροπο το μυστηριο να λυσω.

θα βρω τη δυναμη, μακρυα απο σενανε
καινουργια ονειρα να ξαναχτισω.
Δεν ειναι προσκληση, ουτε και καλεσμα
ουτε που θελω να σε συναντήσω.

Ποτε τα μεσα μου, απλα δε δεχτηκαν
τουτη την εποχη που ολα τα σηκωνει.
Αγαπες δανεικες......γεματες σκονη
δεν ειναι αυτα σου λεω για μενανε
και για κανενανε, απλα συμβιβαζομαστε ολοι
ψαχνουμε ματαια το ρολο μας
μα για το εργο τουτο δεν μειναν αλλοι ρολοι.

Αυτα μου ειπα και ξεκινησα
τη μερα, εντελλει, δεν μπορεσα να πεισω.
Ειναι και γκριζος ο καιρος
αντε να δω πως θα συνεχισω...

Translation:

Let me see how I will calm myself....

Κοιτα που η μερα μου παλι ξεκινησε
Look how my day started again
και στον καφε απεναντι μου δεν σε βλεπω.
and while I drink coffee you don't sit next to me anymore
Ως και το μπρικι μου, σε αποθυμισε
even my coffe machine missed you
για μενα μη ρωτας - εγω απλα αντεχω.
don't ask for me - I just hold on (keep being strong)

Βαζω τα ρουχα μου και τα παπουτσια μου
I put my clothes and my shoes on
φοραω τη μασκα για να βγω στο καρναβαλι.
I wear my mask to go out into the carnival
Ο ονειροκριτης, μου 'πε διστακτικα
the dream- interpreter told me reluctant
πως και αυτη η μερα θα'ναι χαλι.
that this day will be bad,too.

Μα δε γαμιεται - τωρα συνηθισα
But **** him - now I got used to it
εγινα ενα μ' ολα τ' αψυχα του κοσμου.
I became one with all the soulless in this world
Σιγα τα λαχανα, μαλακα μου,
it's not difficult, my idiot
κατι θα βρω μες τη ρωγμη του χρονου.
I will find something as the time passes by
Δεν ειμαι δα κι ο πρωτος που εχασα
I'm not the first one who lost someone
ο,τι αγαπουσα για ενα Εγω και μονο.
he loved for an egoism and only
Τι κι αν για λιγο ομορφα ενιωσα;
What of feeling good for a little bit
Ο τρισκαταρατος ακομα το πληρωνω....
I still pay for it....

Ακομα καιγομαι, ακομα σερνομαι
I'm still burning, I'm still melting
ακομα φτυνω τη χολη μου μες τη χουφτα.
I'm still paying but I'm holding on
Μη με ρωτας, σου λεω, αν ντρεπομαι
don't ask me, I tell you, whether I fell ashamed
εχω τον εαυτο μου που φωναζει ''γιουχα''.
I have myself who shouts at me "culprit"

Καιω τα ρουχα σου και τα αντιγραφα
I burn your clothes and your letters
νομιζοντας πως ετσι θα σε αποφυγω.
thinking that so I can escape from you
Φτυνω τα κρινα σου, μα και τα νουφαρα
I spit on your judges and everything else
μονολογω "που θα παει θα ξεφυγω..."
telling myself "where will it go, I'll escape from that..."

Στο πρωτο απαγγειο μας νομιζα σ'αδειασα
On the first glance I thought that I erased you
απ'το κεφαλι, μα η καρδια μου αγκομαχαει.
from my mind, but my heart still fights
Δευτερη σταση: ουτε που δακρυσα
On the second glance: I didn't even shut a tear
το γαμημενο το κεφαλι μου ποναει.
my ****ing head aches
Τριτη και τελειωσα -ειπα απο μεσα μου-
thrid glance and I'm done - I told myself
κοιτα τραγουδια ομως ακομα σου γραφω...
but look I still write you songs.....

Αναρωτιεμαι, που πηγε η μπεσα μου;
I ask myself where my pride went
Λες να την αφησα στον αδειανο μου ταφο;
do you think I left it in my empty grave?

Το πηρα αποφαση - δε συνεχιζεται
I accepted it - it will not continue /go on
αυτη η κατασταση, καταντησε αηδια.
this situation just became trespass /sin
Δεν εισαι πλαι μου γιατι το διαλεξα
You're not next to me because I chose it
γιατι το να'μαστε μαζι δεν είχε ουσια...
because we being together made no sense

Δεν ειχε νοημα ουτε και χρωματα
It made no sense neither it had colours
χαθηκαν ολα ξεθωριασαν απ'το ξυδι.
everything got lost, faded away from all the disappoitment
Τα ομορφα αρωματα, δυστυχως γιναν'
the sweet smells unfortunatly became
κι αυτα λεκες σε σαπιο σανιδι.
just stains on a pierced wood
Το αγγιγμα σου, θυμαμαι δεν μ' αγγιζε
I remeber your touch didn't reach me
και η φωτια σου, γινηκε σταχτη.
and you fire became dust
Η αγαπη επαψε να υφαίνεται
the love stopped looking
για τα καλα στο μικρο μας τ'αδραχτι.
like love at last

Το ονειρο μου, δεν το καταλαβες
you didn't understand my dream
το ονειρο σου, δεν εκατσα ν' ακουσω.
and I didn't sat down to hear your dream
Αρα συμπερασμα: Εφτασε η στιγμη,
Summary: the moment has come
το τραγουδι καπου εδω να κλεισω...
to end this song somewhere here
Στον εαυτο μου, αυτα ψυθιρισα
I told these things to myself
αυτα μου ειπα - μπας κι ηρεμισω.
that's what I told myself hoping that I rest
Λυπαμαι ακομα, που δεν σε νικησα,
I still feel pitty/sorry for not having managed to win over you
μα που θα παει, καποτε θα σε νικησω...
but where will it go, someday I'll make it..

Καποτε θα μπορω χωρις τη σκεψη σου
Someday I'll make it without thinking of you
απλα κι εγω σαν ανθρωπος να ζησω.
living like a normal human being, me ,too
Να μη με τυρανα το καθε βημα μου
not being tyrannized by my every step
θα βρω τον τροπο το μυστηριο να λυσω.
I'll find the way to solve the mysterium

θα βρω τη δυναμη, μακρυα απο σενανε
I will find the strength far away from you
καινουργια ονειρα να ξαναχτισω.
to build up new dreams again
Δεν ειναι προσκληση, ουτε και καλεσμα
It's not an invitation
ουτε που θελω να σε συναντήσω.
I don't even want to meet you

Ποτε τα μεσα μου, απλα δε δεχτηκαν
My inner most just never accepted
τουτη την εποχη που ολα τα σηκωνει.
this season that changes everything
Αγαπες δανεικες......γεματες σκονη
borrowed loves......full of dust
δεν ειναι αυτα σου λεω για μενανε
these are not for me
και για κανενανε, απλα συμβιβαζομαστε ολοι
and not for nobody, we just all make compromises
ψαχνουμε ματαια το ρολο μας
we desperatly search for our role
μα για το εργο τουτο δεν μειναν αλλοι ρολοι.
but for this movie there are no other roles left

Αυτα μου ειπα και ξεκινησα
That's what I told myself and began
τη μερα, εντελλει, δεν μπορεσα να πεισω.
the day, still I couldn't convince it that it will be wonderful
Ειναι και γκριζος ο καιρος
the sky is grey,too
αντε να δω πως θα συνεχισω...
now let me see how I will move on.....