Ψάξε στην άκρη των ματιών το δάκρυ μου να σβήσεις
πριν αποδράσει ο καημός , σκοτάδι πλημμυρίσεις.
Δεν ξέρω αλλιώς τα λόγια μου με συντροφιά να πνίξω
τη συντροφιά που χάνεται μ' ανέμους να τυλίξω.

Αφήνω στον ωκεανό το σώμα να σμιλέψει
τη λαβωμένη μου αγκαλιά μ' αλμύρα να γιατρέψει.
Στην παγωμένη αμμουδιά , όνειρα να σκεπάσει
πριν ζωντανέψουν κι η καρδιά στα σύννεφα φωλιάσει.

Και μουσκεμένη θα απλωθεί στον ήλιο η ψυχή μου
χρυσή η ματιά μου θα φανεί , ατέρμονη η σιωπή μου.
Θα'ναι κι οι σκέψεις μου στεγνές , χωρίς βροχή και δάκρυ
κι όλη η ζωή μου απ' την αρχή από νερό και στάχτη.