Help with translation of To Deka

I am finishing a translation of To Deka of M Karagatsis in Dutch. The translation will be supplemented with some explanatory notes. The Greek text refers to some songs that are unknown to me and to all sources I consulted. I hope one of you can help me out. The songs are (to be found on page 461 of the 8th edition of Hestia):

- Ωραίο πού είναι απόψε τό Φεγγάρι
- Τό είπε κι ο Διονυσάκης ο Σολωμός πώς είναι ματαιότης η δόξα καί ο έρωτας, τό χρήμα κι ο νεότης

I would also be very glad if you could help me to find the poem of Dionysios of Solomos (1798-1857) that the title of the second song is referring to.

Hmm... There are a few things I find a little disturbing.
Unfortunately, I don't have the book of Karagatsis nearby.

Where does he say these are actually song titles? 'Cause from what I see, the second one is just a paraphrasis of Dionysios Solomos words.
Although, of course, many of Solomos' poems have been set to music, including "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" which has become the National Anthem.

"...κι ο νεότης"? Are you sure it's "o νεότης"?

In a nutshell: I need the exact paragraph from the book.

Thanks for looking into my problem. There was a slight mistake in the text I submitted. It should have been η νεότης, a word that few dictionaries give (in fact the only one I found was The Oxford Dictionary of Modern Greek of JT Pring (1986)); it is synonymous to η νεότητα (youth). The fragment in the book (in the ortography of the author, don't forget he died in 1960) describes a certain Nikos Kotsilis:

Δέν αγαπούσε τά γράμματα· προτιμούσε νά τριγυρνάη μέ παρέες τής ηλικίας του καί νά κάνη περιπαθείς καντάδες στίς διάφορες σπάνιες παρθένες τής περιοχής, επειδή από ιδιοσυγκρασία ήταν λίαν ερωτύλος. Ξελαρυγγιαζόταν τίς νύχτες τραγουδώντας τήν «Ανθτισμένη Μυγδαλιά», τό «Ωραίο πού είναι απόψε τό Φεγγάρι» καί τό «Τό είπε κι ο Διονυσάκης ο Σολωμός πώς είναι ματαιότης η δόξα καί ο έρωτας, το χρήμα κι η νεότης». Μά η Κοτσίλαινα δέν συμφωνούσε ποσώς μέ τόν εθνικό μας ποιητή, καί κανοναρχούσε καταλλήλως τό γιό της:
- Πόσο θά ζήσω, μωρέ, νά εισπράττω τήν σύνταξη τού μακαρίτη τού πατέρα σου, νά περιδρομιάζης; Μάθε καμιά τέχνη, νά κερδίζης τό ψωμί σου!

The first song must refer to Η μυγδαλιά of Georgios Drosinis (1859-1951). As to the rest, I need the help of this forum.

It was the article I was asking about.
Yes, "νεότης" does mean "youth" indeed, it's just not of the words you can hear in everyday speech.

In such cases I wouldn't count even on The Oxford Dictionary of Modern Greek. I'd suggest Kriaras, for instance.

This is what we find there:

νεότης η· νεότη· νιότη· νιότης· γεν. νεότης· αιτιατ. νεότη(ν)· πληθ. νεάτα τα· νιάτα· νιότα. 1) Το να είναι κάπ. νέος, η νεαρότητα της ηλικίας: το σφάλμα όπου τον έκαμεν η νιότη του να πέσει (Ερωφ. Δ́ 594). 2) α) Η νεανική ηλικία: (Σουμμ., Παστ. φίδ. Γ́ [699]·) (σε όρκο): ου μη χαρώ την νεότην μου … (Διγ. Esc. 905·) (σε μεταφ. προκ. για την Παναγία): χαίρε, δένδρον της νιότης (Ύμν. Παναγ. 2·) β) (μεταφ. προκ. για την άνοιξη): του χρόνου … νιότης (Σουμμ., Παστ. φίδ. Γ́ [1]·) γ) (συνεκδ.) οι χάρες της νεανικής ηλικίας: η ομορφιά του εχάθηκε κι η νιότη εκαταλύθη (Ερωτόκρ. Ά 778). 3) Οι νέοι άνθρωποι, η νεολαία: (Διγ. Άνδρ. 36333). 4) Το νεανικό σώμα: (Ερωτόκρ. Ά 1817·) (σε μεταφ.): γλυκομηλέα μου …, απόκλινε την νιότην σου (Ερωτοπ. 271). 5) Σε σχ. υπαλλαγής α) προκ. για άτομο νεαρής ηλικίας: Αρχάγγελος ο Μιχαήλ … εμετατράπηκεν σ’ ανθρώπου την νεότη (Αχέλ. 1432·) β) με (προηγ.) γεν. κοινού (προσηγορικού) ον. ή με αντων. για να δηλωθεί ήδη γνωστό νεαρό άτομο: το σύνθεμα του τραγουδιού … εσκλάβωνε … τση κορασάς τη νιότη (Ερωτόκρ. Ά 448·) (Γ́ 604·) γ) με (προηγ.) γεν. κύρ. ον. για να τονιστεί το νεαρόν της ηλικίας και οι χάρες του συγκεκριμένου ατόμου: Τις είναι … σαν του Πιστόφορου την αντρειωμένη νιότη …; (Ερωτόκρ. Β́ 1362). 6) Ως προσφών. σε νεαρό άτομο: μη πλανάται η νεότης σου να χάσεις την ζωήν σου (Διγ. Esc. 1156). Φρ. 1) Αποκόπτω το άνθος, το κάλλος της νεότητος, κόβω τη νιότη κάπ. = θανατώνω κάπ. νέο: (Διγ. Άνδρ. 41128), (Διγ. Ζ 4476), (Ζήν. Ά 210). 2) Απολλύω το άνθος της νεότητος, στερούμαι την νιότην μου = πεθαίνω νέος: (Διγ. Ζ 1368), (Διγ. Esc. 861). 3) Δίδω τη νιότη μου, βλ. δίδω IΆ7β φρ. 4) Χάνω τη νιότη μου = (α) πεθαίνω νέος: (Πανώρ. Β́ 574·) (β) περνούν αναξιοποίητα, χαραμίζονται τα νεανικά μου χρόνια: (Ζήν. Ά 267). [αρχ. ουσ. νεότης. Ο τ. -η και πληθ. νεότα σήμ. ιδιωμ. Οι τ. ‑ητα (Βλάχ.) και νιότη και ο πληθ. νιάτα (Somav., νεια‑, λ. νεότης) και σήμ.]

Quite comprehensive, isn't it.


Hm... "Εκoύνησε την ανθισμένη μυγδαλιά"... Yes, it makes sense. I'm afraid the others don't ring a bell, so I'll have to take a peek here and there.

Well, if you would like to that (take a peek here and there), it would be much appreciated. Thanks for the lead on Kriaras, I already asked my bookseller to see if there is a copy of it available somewhere. Only two Dutch libraries have this title (universities of Amsterdam and Groningen), but that's too far away from my place (Maastricht). Maybe this dictionary will help me to solve the hundred or so riddles that are still left before I can finish the translation.