Remo Mou

Thread: Remo Mou

Tags: None
  1. avi said:

    Wink Remo Mou

    06. Kanenas den mporei na mas xwrisei
    I WANT A TRANLETION PLEASE !
     
  2. maria_gr's Avatar

    maria_gr said:

    Default

    Κανένας δεν μπορεί να μας χωρίσει
    None can separate us


    Έφτασε κι απόψε πάλι ώρα για να φύγεις μακριά μου
    It came tonight the hour to go away from me
    άδικο το ξέρω ειν' αυτό που ζούμε εμείς
    I know that this that we live is unfair
    πριν το φως χαράξει πρέπει εσύ να λείπεις απ΄την αγκαλιά μου
    before the day comes you have to be away from my embrace
    άλλο ένα αντίο τώρα να μου πεις
    to tell me another goodbye now

    Και στην πόρτα θα κοιτάζεις μες το κενό
    And at the door you’ll look into the emptiness
    Βουρκωμένη κι ούτε θα μιλιέσαι
    With tears and you won’t want to speak
    Μα οι καρδιές μας θα 'χουν ένα παλμό
    But our hearts will have a common pulse
    Μη φοβάσαι, μη μου στεναχωριέσαι
    Don’t be afraid, don’t feel sad

    Γιατί κανένας δε μπορεί να μας χωρίσει
    Cause none can separate us
    Ούτε κι ο θάνατος ο ίδιος δε μπορεί
    Neither the death itself can
    Αφού για πάντα στην ψυχή μου σ' έχω κλείσει
    Since I’ve closed you in my heart forever
    Να ταξιδεύουμε αιώνια μαζί
    To travel together eternally
    Γιατί κανένας δε μπορεί να μας χωρίσει
    Cause none can separate us
    Αυτή τη χάρη έχω ζητήσει απ' το Θεό
    This favour I’ve asked from God
    Σαν έρθει η ώρα εκείνη που θ' αποφασίσει
    When this hour come that it’ll decide
    Με μια ανάσα να μας πάρει και τους δυο
    With a breath to take us both

    Έφτασε κι απόψε η στιγμή που βλέπω τ' άδειο μαξιλάρι
    It came tonight the moment that I see the empty pillow
    Κι όσους όρκους έχω κάνει πάλι θα στους πω
    And all the oaths that I’ve done, I’ll tell them to you again
    Μάρτυρας μου θα 'ναι άλλη μια φορά το ίδιο το φεγγάρι
    The moon itself will be for once more my witness
    Αύριο το βράδυ θα με βρεις ξανά εδώ
    Tomorrow night you won’t find me here again
    Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.

    ~Δημόκριτος~