Θα 'μαι κοντά σου
Tha 'me konta su
Ξύπνησα μες τον ύπνο μου
Ksipnisa mes' ton ipno mu
κι άκουσα δυο φωνές.
ki akusa dio fones.
Η μια μου είπε ξέχνα την
I mia mu ipe ksehna tin
κι πάψε πια να κλαίς.
ki papse pia na kles.
Μα η άλλη ήταν η δική σου
Ma i alli itan i diki su
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές.
mes ap' tu ipnu tu efialti tis grammes.
Μου λεγε αγάπη μου κοιμήσου
Mu lene agapi mi kimisu
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Tha 'me konta su otan me thes...
Τα χρόνια είναι αμέτρητα
Ta hronia ine ametrita
μα είν` η ζωη μικρή.
ma in' i zoi mikri.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
Sinithisa na s' agapo
συνήθισες κι εσύ.
sinithises ki esi.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
Ma ine ta hronia ena dohio
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
ena fthino ksenodohio gia dio stigmes.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
Gia na horai kapu o ponos
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
tis nihtes otan meno monos.
Τις σιωπές μου να μετράω
Tis siopes mu na metrao
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
na se thimame otan ponao na mu les
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Tha 'me konta su otan me thes...
Το παραμύθι τελειωσε
To paramithi teliose
κι αρχίζει η ζωή.
ki arhizi i zoi.
Αχ να ταν η αλήθεα σου
Ah na 'tan i alithia su
σαν ψέμα αλήθινη.
san psema alithini.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
Ti na tin kano ti zoi mu
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
sto paramithi tha ti rikso na pnigi.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
Na paramithiasti i psihi mu,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.
na se pistepsi pali apo tin arhi.
Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις,
Na se pistevi otan m' aggizis,
τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες
tis nihtes otan psithirizis otan les
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Tha 'me konta su otan me thes...
Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.
~Δημόκριτος~