Cheimonas einai is here.
Lyrics:
Αράχνη
Δεν κάνουν οι Θεοί τώρα πια θαύματα
του κόσμου το παράθυρο κλειστό
οι άρχοι βαρέθηκαν τα τάματα
η αράχνη μεγαλώνει τον ιστό
Σαλτάραν οι πιστοί κι αυτοκτωνήσανε
οι μάγοι με τα δώρα αγγαλιά
του κόσμου το ρολόι σταματήσανε
και η αράχνη τώρα αρχίζει και φιλά
Φτιαγμένος κόσμος πρόχειρα
στης τρέλας είν' τα πρόθειρα
φτιαγμένος κόσμος πρόχειρα
στο ρόλο του αυτόχειρα
Αλλάξαν οι Θεοί τώρα συχνότητα
το κύκλωμα του κόσμου είναι κλειστό
βιάστηκε η ζωή κι η ανθρωπότητα
απ' αράχνες που κεντούν πολιτισμό
Γυρίσαν οι λαοί τρώνε τις σάρκες τους
και οι εμπόριοι τις πραμάτιες τους μετρούν
φορέσαν οι μεσίες τις γραβάτες τους
και σε ειρήνη με πολέμους οδηγούν
Φτιαγμένος κόσμος πρόχειρα
στης τρέλας είν' τα πρόθειρα
φτιαγμένος κόσμος πρόχειρα
στο ρόλο του αυτόχειρα
Φτιαγμένος κόσμος πρόχειρα
στης τρέλας είν' τα πρόθειρα
φτιαγμένος κόσμος πρόχειρα
στο ρόλο του αυτόχειρα
Δεν κάνουν οι Θεοί τώρα πια θαύματα
Λυγαριά μου γλυκιά
Μη γυρεύεις να σου πω
πιο πολύ τι αγαπώ
τη ζωή μου θα μικρύνεις
αν μου πεις ότι μ' αφήνεις.
Λυγαριά μου γλυκιά
μη γέρνεις μην κλαις
μοναχοί μας θα ζούμε για πάντα
στο κορμί σου θ' αράξουν καρδιές πολλές
μα καμία δεν θα μείνει για πάντα.
Την αγάπη σου φορώ
στο κορμί μου και μπορώ
ό,τι θέλεις να σου τάξω
και μαζί σου να πετάξω.
Λαβωματιά
Φτάνει πια τόση αγάπη
φτάνουν τόσες συμβουλές
θέλουν πια να κάνουν κράτει
της καρδιάς οι προσβολές
Κι αν κτυπήσω στο μαχαίρι
μόνος την γροθιά
θαν' απ' το δικό μου χέρι
η λαβωματιά
Φτάνει πια τόση συμπόνια
τόσα λόγια της ψυχής
ν' ανεβάζω τόσα χρόνια
τ' όριο της αντοχής
Κι αν κτυπήσω στο μαχαίρι
μόνος την γροθιά
μόνος μου θα την γιατρέψω
τη λαβωματιά
Κι αν κτυπήσω στο μαχαίρι
μόνος την γροθιά
θαν' απ' το δικό μου χέρι
η λαβωματιά
μόνος θα 'χω το μαχαίρι
μόνος τη γροθιά
μόνος μου θα τη γιατρέψω
την λαβωματιά
Πυρ, γυνή και θάλασσα
Λόγια και εικόνες
ήλιοι και χειμώνες
εμπειρίες μου.
Μέσα μου ξυπνάτε
και μου τη χαλάτε
αμαρτίες μου.
Πάλι μπερδεμένος
και παραδομένος
στα γινάτια της
πάλι μπερδεμένος
κι αφιερωμένος
στα δυο μάτια της.
Για το χατίρι μιας ξανθιάς
μαζί μου έκλαιγε η Ελλάς
για το χατίρι μιας μελαχρινής
πεθαίνω απόψε ό,τι και να πεις.
Και πυρ γυνή και θάλασσα
τη ζωή μου χάλασα
τη ζωή μου χάλασα
πυρ γυνή και θάλασσα.
Λόγια και εικόνες
σκόρπιες ανεμώνες
εμπειρίες μου
μέσα μου ξυπνάτε
και μου τη χαλάτε
αμαρτίες μου.
Πάλι μπερδεμένος
κι αφιερωμένος
στα δυο μάτια της
πάλι μπερδεμένος
θάλασσες πιωμένος
και κομμάτια της.
Σιγανές ψιχάλες
Εγώ μιλώ με τη βροχή
μες στις τρελές μoυ σκέψεις
και με κρυμμέvα όνειρα
πoυ ’ρθες εσύ vα κλέψεις
Κι όταν κτυπούν oι κεραυνοί
τo άτυχο κορμί μoυ
εσύ στα χέρια αλλουνού
σκοτώνεις τηv ψυχή μoυ
Σιγανές ψιχάλες και μεγάλη λάθη
πόσα μoύ ’χεις κάvει και δεv τα ’χω μάθει
σιγανές ψιχάλες κόβουν σαv λεπίδες
κι είναι ματωμένα όνειρα κι ελπίδες
Εγώ στα δίχτυα τoυ χαμού
και στηv ανυπαρξία
κι εσύ στoυ Ιούδα τα φιλιά
τώρα δίνεις αξία
Κι όταν τα μάτια γίνονται
κόκκιvα και πovάvε
oι τύψεις πoυ σε κυνηγούv
πρώτα από ’δω περνάvε
Σιγανές ψιχάλες και μεγάλη λάθη
πόσα μoύ ’χεις κάvει και δεv τα ’χω μάθει
σιγανές ψιχάλες κόβουν σαv λεπίδες
κι είναι ματωμένα όνειρα κι ελπίδες
Στο κρεβάτι της καρδιάς μου
Στο κρεβάτι της καρδιάς μου
δύο δε χωράνε
μόνο με τον έρωτά σου
θέλω να κοιμάμαι
Όλα μου τα όνειρα
έχουν γίνει ένα
έζησα για μένανε
τώρα ζω για σένα
Στης ζωής τα μονοπάτια
όσοι περπατάνε
στης καρδιάς τους τα κιτάπια
βερεσέ μετράνε
Όλα μου τα όνειρα
έχουν γίνει ένα
έζησα για μένανε
τώρα ζω για σένα
Yesterday's history, tomorrow's a mystery, so make the best of today!