Hi, I post some lyrics to be translated.
Check: stixoi.info
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Agapi san lhsteia
(Έλα έλα έλα)
To κερί στo τραπέζι και στον τοίχο οι σκιές
το μυαλό μου να παίζει σε παιχνίδια με φωτιές.
Όλα τα πήρες, όλα όσα είχα κι ούτε που με ρώτησες,
όλα τα πήρες όνειρα χαμένα, πέφτει νύχτα
καληνύχτα κι ας με ξεχνάς.
Της ζωής μου τον χάρτη σου χω δώσει να κρατάς
σταυροδρόμια κι αγάπη που σαν ξένος προσπερνάς.
Όλα τα πήρες, όλα όσα είχα τίποτα δεν έδωσες
και στην λίμνη αυτή των στεναγμών μ' ένα κύμα θα χαθώ.
(Έλα έλα έλα)
Αν η αγάπη μοιάζει με ληστεία
τότε πια δε θέλω ν' αγαπάω.
Ας τελειώνει εδώ μια ιστορία
λάφυρα μες τα δάκρυα να μετράς.
Αν η αγάπη μοιάζει με ληστεία
άλλο πια δε θέλω να πονάω.
Αν δε κάνεις ούτε μια θυσία
δυστυχώς δε θα μάθεις ν' αγαπάς.
Να γυρίσεις στο σπίτι πριν νυχτώσει κι είν΄ αργά,
θα τ αφήσω στην τύχη να μου πεις αν μ αγαπάς.
Όλα τα πήρες, όνειρα χαμένα κι ούτε που με ρώτησες
και στην λίμνη αυτή των στεναγμών μ' ένα κύμα θα χαθώ.
Αν η αγάπη μοιάζει με ληστεία
τότε πια δε θέλω ν' αγαπάω.
Ας τελειώνει εδώ μια ιστορία
λάφυρα μες τα δάκρυα να μετράς.
Αν η αγάπη μοιάζει με ληστεία
άλλο πια δε θέλω να πονάω.
Αν δε κάνεις ούτε μια θυσία
δυστυχώς δε θα μάθεις ν' αγαπάς.
(Έλα έλα έλα)
Ζήλια μοναξιά
Στίχοι: Γιάννης Δόξας
Μουσική: Pascal Obispo
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου & Νίκος Αλιάγας ( Ντουέτο )
Σπασμένο το γυαλί
ματώνει το φιλί
αστέρι μου ποια αγαπάς
της έχεις πει για μας...
Η άδεια μου ζωή
στο ξύλο το καρφί
σταυρός εσύ και πάνω εγώ
στη τρέλα αυτή που ζω
Ζωή με μετράς ζωή αν μ΄αγαπάς
δωσ΄μου φτερά φυλακή τα παλιά
και ζήλια μοναξιά
Στο τέλος της γιορτής
που ήρθε πιο νωρίς
βροχή παντού σε ποια θα πας
της έχεις πει για μας
Ζωή με μετράς ζωή αν μ΄αγαπάς
δωσ΄μου φτερά φυλακή τα παλιά
και ζήλια μοναξιά
Τη νύχτα αυτή ποιον αγαπάς
εσένα....
αλλού ...
στις φλέβες μου ο πυρετός
μου λείπεις σαν Θεός
Ζωή με μετράς και πονάω....
μιας προσευχής το φυλαχτό στη φωτιά
που δε θα΄ρθείς ξανά
Μάθε πρώτα ν' αγαπάς
Στίχοι: Μη διαθέσιμο
Μουσική: Μη διαθέσιμο
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Δεν μπορώ στις υποσχέσεις σου να ζω,
θέλω να βγω απ της ανάγκης τον κλοιό.
Δωσ μου λίγη σημασία κι όσο ψάχνω την αιτία
βρες μου μία δικαιολογία, άλλη μια μόνο μια.
Παράπονα καρδιάς που κάνεις πως ξεχνάς
μέτρα αντίστροφα για μας, μάθε πρώτα ν αγαπάς.
Τον καημό μου θα σου πω, έτσι απλά να λυτρωθώ
μέτρα αντίστροφα για μας, τόσο δα αν μ αγαπάς,
μέτρα αντίστροφα για μας...
Πάει το χτες στον ουρανό μας αστραπές
φίλα με αν θες και πες που πήγαν οι χαρές.
Τελευταία ευκαιρία ό,τι θες εγώ θυσία
μήπως βρούμε την ουσία τι ζητάς, τι ζητάς.
Παράπονα καρδιάς που κάνεις πως ξεχνάς
μέτρα αντίστροφα για μας, μάθε πρώτα ν αγαπάς.
Τον καημό μου θα σου πω, έτσι απλά να λυτρωθώ
μέτρα αντίστροφα για μας, τόσο δα αν μ αγαπάς,
μέτρα αντίστροφα για μας... (x2)
Μη μου μιλάς για αντίο
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μη διαθέσιμο
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Μέσα μου σαν χειμώνας και ντύσου πιο ζεστά,
μου φαίνεται να είναι αιώνας και οι μέρες σαν βουνά.
Είναι πια θλιβερό το ότι ακόμα σ αγαπώ
μοναξιά σαν νερό και φοβάμαι μην πνιγώ.
Μου λες πως από μια στάλα καταιγίδα προκαλώ,
λες απλά να πάμε γι' άλλα μα σε παρακαλώ.
Είναι πια θλιβερό το ότι ακόμα σ αγαπώ
μοναξιά σαν νερό και φοβάμαι μην πνιγώ.
Μη μου μιλάς για αντίο
και μη με σπας στα δύο, ζωή μου.
Μη μου μιλάς για αντίο
μονάχα πες μου πως θα ζω, θα ζω.
Αν δεν σε είχα μόνο έτσι δεν θα σ έχανα,
αν δεν ζούσα μέσ τον πόνο έτσι δεν θα πέθαινα.
Είναι πια θλιβερό το ότι ακόμα σ αγαπώ
μοναξιά σαν νερό και φοβάμαι μην πνιγώ.
Μη μου μιλάς για αντίο
και μη με σπας στα δύο, ζωή μου.
Μη μου μιλάς για αντίο
μονάχα πες μου πώς θα ζω, θα ζω.
Μπροστά στον καθρέφτη
Στίχοι: Χρήστος Γιαννόπουλος
Μουσική: Ηλίας Φιλίππου
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Όταν η νύχτα ανάβει τα φώτα
σκιές στο σκοτάδι γυρνούν όπως πρώτα
αυτά που μαζί σου μοιράστηκα χρόνια
αυτά που είναι τώρα σαν χυμένη κολόνια
και όταν τα μάτια κοιτούν στο ταβάνι
μια βότκα με τόνικ το ξέρω δεν φτάνει
να πνίξει τις μνήμες αυτές που σε φέρνουν
αυτές που μαζί σου ακόμα με δένουν
Κι εγώ που πάντοτε ζητούσα
να ζεις αλλιώτικα από μένα
με λάθος τρόπο σ' αγαπούσα
και ζούσα χρόνια μες στο ψέμα
Γιατί όταν η νύχτα θα φύγει το ξέρω
στο άδειο δωμάτιο ξανά θα υποφέρω
θα γράφω, θα σκίζω τραγούδια για σένα
θ' αλλάζω κανάλια, θα ζω στα χαμένα
θα κάνω γκριμάτσες μπροστά στον καθρέφτη
θα κάνω ευχές σ' ένα αστέρι που πέφτει
αν ήσουν κάπου και μ' έβλεπες ίσως
θα ένιωθες οίκτο, αγάπη και μίσος
Κι εγώ που πάντοτε ζητούσα
να ζεις αλλιώτικα από μένα
με λάθος τρόπο σ' αγαπούσα
και ζούσα χρόνια μες στο ψέμα
Γιατί όταν η νύχτα με κόβει στα δυο
θυμάμαι που μου πες ένα άδειο αντίο
κι αντί να φωνάξω, να τέξω, να κλάψω
να πέσω στα πόδια σου και να σε τρομάξω
εγώ όλα τα ζούσα σαν να 'ταν ταινία
εγώ σε κοιτούσα σκυφτή στη γωνία
και τώρα που η νύχτα ανάβει τα φώτα
σκιές στο σκοτάδι γυρνούν όπως πρώτα
αυτά που μου είπες κι αυτά που δεν είπα
και τώρα η νύχτα μια πελώρια τρύπα
Κι εγώ που πάντοτε ζητούσα
να ζεις αλλιώτικα από μένα
με λάθος τρόπο σ' αγαπούσα
και ζούσα χρόνια μες στο ψέμα
Κι εγώ που πάντοτε ζητούσα
να ζεις αλλιώτικα από μένα
με λάθος τρόπο σ' αγαπούσα
και ζούσα χρόνια μες στο ψέμα
Ψέμα... ψέμα... ψέμα..
Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Δίπλα μου να 'σαι αν θέλεις
κι αν με νοιάζεσαι
μη με φοβάσαι δεν ξέρεις
δε φαντάζεσαι
Έχω περάσει από δύσκολους δρόμους
έχω κεράσει του κόσμου τους πόνους
αν με γνωρίσεις και αν με κρατήσεις
θα δεις
Από παιδί με σιωπές μεγαλώνω
μέτρα να δεις από χρόνο σε χρόνο
πόσο αλλάζω τα πάντα ετοιμάζω να 'ρθεις εδώ να ζεις
Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου
να 'μαι εγώ το φιλί της ζωής σου
να 'μαι η μόνη αγάπη σου αν μπορείς
εδώ να ζεις
Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου
να 'μαι εγώ το φιλί της ζωής σου
μη το φοβηθείς
εδώ να ζεις
Όποια ζωή και αν έχεις διαλέξει
ας την αγάπη σαν αίμα να τρέξει
ήρθε νομίζω η στιγμή πια εδώ
να 'ρθεις
Δεν είναι τύχη που σ' έχω γνωρίσει
ούτε απ' ανάγκη σε έχω αγαπήσει
ήρθε νομίζω η στιγμή πια εδώ
να 'ρθεις
Σε θέλω να ζήσω μαζί σου
ορκίσου εδώ να ζεις
Έχω περάσει από δύσκολους δρόμους
έχω κεράσει του κόσμου τους πόνους
αν με γνωρίσεις και αν με κρατήσεις
θα δεις
Έχουμε ίδιες πληγές απ' το ψέμα
ίδια εμείς μοναξιά μες στο βλέμμα
που όλο αλλάζει τα πάντα σου τάζει
να 'ρθεις εδώ να ζεις
Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου
να 'μαι εγώ το φιλί της ζωής σου
να 'μαι η μόνη αγάπη σου αν μπορείς
εδώ να ζεις
Να ξυπνάω και να 'μαι μαζί σου
να 'μαι εγώ το φιλί της ζωής σου
μη το φοβηθείς
εδώ να ζεις
Δίπλα μου να 'σαι αν θέλεις κι αν με νοιάζεσαι
μη με φοβάσαι δεν ξέρεις δεν φαντάζεσαι
Όποια ζωή και αν έχεις διαλέξει
ας την αγάπη σαν αίμα να τρέξει
ήρθε νομίζω η στιγμή πια εδώ
να 'ρθεις
Δεν είναι τύχη που σ' έχω γνωρίσει
ούτε απ' ανάγκη σε έχω αγαπήσει
ήρθε νομίζω η στιγμή πια εδώ
να 'ρθεις
Σε θέλω να ζήσω μαζί σου
ορκίσου εδώ να ζεις
Πόρτα στον ουρανό
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Τόνυ Μαυρίδης & Niclas Olausson & Per Lidιn
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Για δες τρεμοπαίζω κι απόψε εδώ,
στο τζάμι σου απ' έξω αυτό το θαμπό,
παράθυρο έχεις για πάντα κλειστό,
μια χαραμάδα ζητάω να μπω.
Μέσα να 'ρθω άγγελέ μου
κι ας μη φύγω κ ποτέ μου.
Την πόρτα για τον ουρανό
εσύ θ' ανοίξεις αν μου πεις σ' αγαπώ,
αν μ' ακούς,
σαν κύμα ζω, σε αγγίζω
και βρίσκω το λόγο να ζω.
Μεγάλη πια είμαι για να φοβηθώ,
μικρή για ν' αντέχω έναν κόσμο τρελό.
Οι νύχτες που ξέρουν κρατούν μυστικό
στην πόρτα σου πάλι θ' αποκοιμηθώ.
Μέσα να 'ρθω άγγελέ μου
κι ας μη φύγω κ ποτέ μου.
Την πόρτα για τον ουρανό
εσύ θ' ανοίξεις αν μου πεις σ' αγαπώ,
αν μ' ακούς,
σαν κύμα ζω, σε αγγίζω
και βρίσκω το λόγο να ζω.
Μέσα να 'ρθω άγγελέ μου
κι ας μη φύγω κ ποτέ μου.
Την πόρτα για τον ουρανό
εσύ θ' ανοίξεις αν μου πεις σ' αγαπώ,
αν μ' ακούς,
σαν κύμα ζω, σε αγγίζω
και βρίσκω το λόγο να ζω.
Πυροτεχνήματα
Στίχοι: Γιάννης Δόξας
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Πέρασα πολλά δίχως αγκαλιά
κι ήρθες σαν πρωί μέρα τυχερή
είσαι ουρανός και γη, δίψα, βροχή.
Μεσ στην ξαστεριά σβήνω τα παλιά
άδειο παρελθόν, μέλλον το παρόν
είσαι ποταμός, πηγή, δίψα, βροχή.
Γκρέμισα βουνά για την αγάπη σου
κι ήθελα εμένα να κοιτάς
σαν τον Θεό σου, έναν άγγελο,
σαν όνειρό σου που ζεις κι αγαπάς.
Πυροτεχνήματα, γράφουν συνθήματα
σ έναν καθαρό ουρανό.
Πυροτεχνήματα, θάλασσες, κύματα
πόσο δυνατά σ' αγαπώ.
Τόσες μάχες δίχως φίλους κι εχθρούς
στο μυαλό ξενύχτι πριν βρω χρυσούς θησαυρούς.
Κλείσαν οι πληγές, πιάσαν οι ευχές
μείνε πάντα εδώ, φίλα μου σταυρό
είσαι ουρανός και γη, δίψα, βροχή.
Γκρέμισα βουνά για την αγάπη σου
κι ήθελα εμένα να κοιτάς
σαν τον Θεό σου, έναν άγγελο,
σαν όνειρό σου που ζεις κι αγαπάς.
Πυροτεχνήματα, γράφουν συνθήματα
σ έναν καθαρό ουρανό.
Πυροτεχνήματα, θάλασσες, κύματα
πόσο δυνατά σ' αγαπώ.
Τόσες μάχες δίχως φίλους κι εχθρούς
στο μυαλό ξενύχτι πριν βρω χρυσούς θησαυρούς. (x2)